Maand: januari 2020

Prikkels voor de grijze massa gaat een beetje veranderen. De reden daarvoor is heel simpel:
‘WE’ ZIJN NIET ALLEEN ZWAAR OVERPRIKKELD MAAR ONZE AANDACHT IS VERSPLINTERD.

Het lijkt er verdacht veel op dat de grijze massa eerst wat rust moet krijgen. Orde moet scheppen. Wat, niet alleen ik maar ook vele anderen, merken is dat velen extreem slordig omgaan met hun mail en wat al niet meer. Niemand lijkt het expres te doen. Het overkomt ons. Dat is nog het ergste.

‘Vroeger’ hadden we een bak ‘In’ en een bak ‘Uit’. In die ‘In’ bak kwam 1 of 2 keer per dag post. Helaas werd je soms gestoord door de telefoon, maar verder was het stomweg je bak leegwerken. Nu word je, niet 1 of 2 maal per dag maar de hele dag door, gestoord door Mail, Whatsapp, SMS, Chat, Twitter, Facebook enzovoort. En o ja, soms ook nog door de telefoon. Er komt bijna niets meer in die ‘In’ bak. Alle informatie maar ook alle dingen die je nog moet of wilt doen ‘zwerven’ op de een of andere manier rond in je hoofd. Zie daar maar eens orde in te krijgen! Niet alleen zakelijk maar (vooral) ook privé. Het vergt hoe dan ook discipline.

Ik heb stellig de indruk dat het de laatste maanden erger is geworden. Dan heb ik het niet over de hoeveelheid informatie en verzoeken maar vooral over alle herinneringen via vele verschillende kanalen en over het gebruik van meerdere kanalen tegelijk. Het effect lijkt te zijn dat we, onbewust, denken: Als het niet direct opgelost kan worden, omdat je er even wat meer aandacht voor nodig hebt, dan ‘komt het later wel’. Maar voor dat later doen hebben de meesten van ons geen systeem, geen orde en onvoldoende alertheid.

Kortom: We doen simpele dingen direct, of niet natuurlijk, en iets moeilijkere dingen ‘later’. Maar dat ‘later’ wordt al snel heel veel later of nooit.

Daar kom ik dan aan met m’n Prikkels voor de grijze massa: ‘Later!’ Terwijl je, om er iets aan te hebben, toch een zekere aandacht, concentratie en alertheid voor moet hebben. Dat is iets wat ik via mijn blog of mijn mail niet kan bewerkstelligen. Waar ik het wel kan bewerkstelligen is in ontmoetingen.

Afgelopen zaterdagavond mocht ik een wijnproeverij aan 15 dames van rond de veertig jaar oud geven. Gedurende een aantal uren ging het over wijn en spijs, proeven en luisteren, vragen en antwoorden. Zo ontstond er een sfeer van rust, voldoening en de juiste Prikkels op het juiste moment. Uiterst aangenaam voor alle aanwezigen.

Het geheim? Zorgen voor de juiste ambiance bij mooie ontmoetingen zodat er TIJD EN AANDACHT is. Dan blijken Prikkels zeer welkom te zijn. Dan wordt er ook gereageerd op Prikkels.

Die kant ga ik dus op. Meer ontmoetingen mét inhoud (ik heb überhaupt niets met verjaardagen en dergelijken waar het over koetjes en kalfjes gaat) en wat minder schrijven.
Hoeveel minder schrijven? Dat weet ik nog niet, maar ik spreek met mezelf af dat het minimaal eenmaal per maand zal zijn.

Ik wens jou rust toe in je kop. Rust om de juiste prikkels met aandacht tot je te nemen. Om goed te schiften. Om adequaat met je mail om te gaan. Om een aandachtig mens te zijn.

Voldoening vind je door je te verwonderen en je te verdiepen. Daarvoor is ruimte in je kop noodzakelijk.

Rob Franse, 30 januari 2020

Simpelweg omdat er meer en beter gedeeld moet worden en omdat links niet genoeg te delen heeft!

Daarom ben ik redelijk gelukkig met de ogenschijnlijke draai die partijen aan de rechterkant lijken te gaan maken. Te laat? Zeker. Genoeg? Weet ik niet zo zeker.

Heb ik dan geen vertrouwen in links? Nee, dat heb ik niet. De reden is ook heel simpel. Als links iets wil dan moeten ze rechts overtuigen. Misschien nog wel belangrijker: Ze moeten rechtse stemmers overtuigen. En dan vooral die stemmers die het geld hebben en/of het voor het zeggen hebben.

Dat laatste zal nooit lukken. Rechtse mensen zitten namelijk in essentie hetzelfde in elkaar als linkse mensen: Ze willen niet van anderen horen dat ze meer moeten delen……… Dat is precies wat linkse mensen doen: Anderen vertellen dat het anders moet.

Dat is een rare paradox. Links kan natuurlijk best wel iets meer delen dan nu, maar of het zoden aan de dijk zet? Ik denk het niet. Links kan best aan rechts vertellen dat ze meer moeten delen, maar of rechts luistert? Ik denk het niet. Links kan zich op het milieu richten, maar de echte zetten moeten gedaan worden door rechts. Of rechts luistert naar linkse milieu activisten? Ik denk het niet.

Zal ik nog even doorgaan?

Rechts, en dan met name de rijken en machtigen op rechts, zullen zélf tot inzicht moeten komen. Maar hoe bewerkstellig je dat? Door linkse oppositie te voeren? Door te demonstreren? Neen.

Er is denk ik maar één goeie manier: Rechts moet daadwerkelijk in contact komen met die groepen mensen die wel wat meer van de welvaart toegedeeld zouden mogen krijgen. Dus niet met hun politieke leiders maar met die mensen zelf. Mogelijke herverdelingsacties van rechts moeten vervolgens ook zichtbaar zijn voor rechts. Ze moeten zien dan het met diegenen die het minder getroffen hadden snel beter gaat! Dat dit beter is voor die mensen, voor de maatschappij en uiteindelijk dus ook voor rechts zelf.

Of ik een mooi vergelijk heb? Zeker: Wanneer een absolute gezondheidsfreak mij vertelt dat ik minder moet roken en drinken dan roept dat bij mij flink wat irritatie op. Wanneer dat aan mij verteld wordt door iemand die zelf ook wel van dit soort zaken houdt dan ben ik veel meer bereid om te luisteren. Zo simpel.

Mijn mede Bourgondiërs hebben veel meer effect op mij dan zeer verantwoord levende mensen. Zo denk ik dat het ook werkt met verdeling van geld en met zaken die slecht zijn voor het milieu. Wanneer rijken en vervuilers elkáár aanspreken kan er wat veranderen.

Ik vraag me wel eens af naar wie de rijken, machtigen en vervuilers willen luisteren. Vroeger had je meneer pastoor of de dominee. En nu? Vroeger zag je jouw werknemers worstelen. En nu? Zullen ze naar mij luisteren? Mwâh ….. Zullen ze naar links luisteren? Ik denk het niet.

Rob Franse, 23 januari 2020