Een nieuwe start en omdenken

Lekker. Een nieuw jaar betekent een frisse start. Een mooi moment om wat zaken achter je te laten en slechts dát mee te nemen wat je mee wílt nemen. Niet dat dit altijd lukt maar het streven is mooi. En ik heb er zin in. Ik ben al begonnen. Het nieuwe jaar begint voor mij standaard op 22 december, wanneer de dagen weer lengen.

De start was prachtig, met een bezoek aan de musical Jesus Christ Superstar (wat is die 72-jarige Ted Neeley nog steeds vreselijk goed) en 4 dagen fantastisch eten en drinken als omlijsting voor heel mooie ontmoetingen. Gesprekken zo je wilt. Direct daarna schreef ik al een stukje over evenwicht. En om daar nog even op door te gaan, het wordt een jaar voor evenwichtskunstenaars! En wel hier om: De wereld om ons heen zal komend jaar beslist niet evenwichtig zijn en dus moet je er voor zorgen dat je zelf wel in evenwicht bent. Uitdagend? Ja, zeer uitdagend. En best wel leuk ook.

En evenwicht heeft voor jou en mij nog een extra voordeel. Het is namelijk een gemoedstoestand waarin ik m’n Prikkels wat scherper kan maken en jij dat met een gepaste grim-of glimlach kunt lezen. Je weet je beter te verwonderen en je minder te ergeren. En dat geeft niet alleen nieuwe energie bij een nieuwe start, maar het geeft ook meer vermogen om om-te-denken.

 

Moeten we dan gaan omdenken? Nou en of!

Caitlin Dewey, journaliste van The Washington Post, stelt na 18 maanden onderzoek dat “nepnieuws niet uit onwetendheid geloofd wordt, maar omdat het vooroordelen bevestigt” (NRC 28-12-2015). Het schijnt om enorme aantallen lezers te gaan, vooral op social media, en het gaat niet alleen om suf nieuws maar ook om uitspraken van bijvoorbeeld Donald Trump. En zelfs van Obama.

Laten we nu eens veronderstellen dat het inderdaad zo is dat een flink deel van ons, mensen, niet zo zeer op zoek is naar waarheid, maar op zoek is naar bevestiging van eigen ideeën.  En dat dit menselijke gedrag in een minder evenwichtige tijd grotere vormen aanneemt.  En dat een flink deel van onze eigen ideeën eigenlijk vooroordelen zijn. Of misschien wel angsten. Waarbij we toch al weinig vertrouwen hebben in politiek, media, banken en managers (om maar eens wat buitenplaatsen te noemen).

Het is dan maar één stapje verder om niet alleen nepnieuws te gelóven, maar zelf nepnieuws te bréngen. Nepnieuws waarvan je weet dat het lekker bekt en lekker valt. En nepnieuws is natuurlijk zelden 100% verkeerd. En de oorzaak is niet (alleen) slechtheid, maar kan ook zomaar wensdenken zijn. Of een gemakkelijke aanname. Wellicht een cijfer wat je goed uitkomt. Geleverd onder de druk van het moeten presteren.

En dan vragen we ons af waarom er zo slecht bestuurd wordt? Er zo slecht gemanaged wordt? Er zo veel projecten duurder uitpakken en langer duren?

 

Omdenken dus. Ik merkte het met de kerstdagen. Mensen die even uit hun vertrouwde omgeving van managementteams en social media waren en opgescheept zaten met vrienden en familie. Mensen met andere ideeën ……………… En in die evenwichtige omgeving, zonder prestatiedruk, hoorde ik mensen soms zo maar openstaan (Ja, dat kun je horen, bijvoorbeeld aan een ingehouden zucht of aan de intonatie van een “o ja?!”).

 

Kortom, maak zo af en toe tijd (echte tijd met volle aandacht) voor anders denkers. Lees bijvoorbeeld mijn Prikkels J. Graag nadat je je hoofd gedraaid hebt richting een houding waarin je grijze massa ontvankelijk is…….

 

Rob Franse, 30 december 2015

 

 

 

Evenwicht

 

Zo, de kerstdagen zitten er op. De laatste gasten zijn om half negen vanavond huiswaarts gekeerd. Terugkijkend zie ik één duidelijke verbindende behoefte: Evenwicht!

Evenwicht tussen moeten en mogen, tussen werk en privé, tussen presteren en rust en tussen nieuwe ontwikkelingen en alles bij het oude houden.

Evenwicht tussen verwachtingen en teleurstellingen, tussen anders willen en accepteren en tussen willen en kunnen.

Evenwicht tussen aantallen vluchtelingen en de tijd waarin dat gebeurt. Tussen het aantal beschikbare en betaalbare huurwoningen en de vraag.

Evenwicht tussen lekker eten en gezond eten, tussen veel en heel veel, tussen aangenaam gedronken hebben en de volgende dag gesloopt zijn.

Evenwicht tussen kinderen hun gang laten gaan en ze ook gezellig houden voor de andere aanwezigen, tussen snelle suikers en ook nog iets gezonds binnen krijgen, tussen de lieve vrede bewaren en er toch iets van zeggen.

Evenwicht tussen normen en andermans normen, tussen roken en niet roken, tussen nog een paar dagen rust nemen of studeren/werken.

Evenwicht tussen zingeving en “plat” genieten, tussen zin en onzin, tussen je IQ en je EQ.

Evenwicht tussen mens en organisatie, tussen vooruitgang en heel snelle veranderingen, tussen het nut van een smartphone en de dwang hier van.

Misschien is dat voor 2016 wel onze grootste opdracht. Uitdaging zo je wilt. Probleem wanneer je dat verkiest. Bij alles wat er beslist nog in hoog tempo gaat veranderen het steeds weer hervinden van evenwicht.

Jouw evenwicht, mijn evenwicht, ons evenwicht…………………..

 

Rob Franse, 27 december 2015