Gaan we eindelijk de goeie kant op?

Ik zie zomaar een aantal positieve signalen. Signalen die ik eerder niet zag. Misschien waren die signalen er wel niet eens.

Mooi vind ik het laatste SCP rapport waaruit blijkt dat we lang niet zo gepolariseerd zijn als men ons soms doet geloven. Dat we de beheersing van de Nederlandse taal echt heel belangrijk vinden. Dat we wel degelijk nationalistische gevoelens hebben in de zin van gemeenschapszin. Alleen al deze drie zaken betekenen dat het merendeel van ons ‘als gewone Nederlanders prettig wil samenleven’. Me dunkt dat de overheid en de politieke partijen hier naar zouden moeten handelen. Meer aandacht voor de grote middengroepen en minder aandacht voor schreeuwende randgroepen. Meer geld en energie voor goed taalonderwijs. En nationalisme niet op de spits drijven of afkeuren maar bespreken als iets heel normaals.

Er gebeurt van alles op klimaatgebied. Dat kun je beoordelen als te veel of juist als te weinig. Het positieve is dát er iets gebeurt. En nog belangrijker: De discussie wordt genuanceerder en vanuit meer invalshoeken gevoerd waarbij deskundigen uit verschillende hoeken aan het woord komen.

In Turkije blijkt de democratie nog wel degelijk te bestaan. Je kunt cynisch doen maar je moet toegeven dat Istanbul een democratisch gekozen burgemeester heeft gekregen.

De VVD lijkt zich zowel gematigder als meer naar het midden te bewegen en de SP lijkt terug te komen van een puur negatieve opstelling. Jongere mensen worden steeds meer zichtbaar en hoorbaar in de politiek.

Meerdere echte groot kapitalisten, zeker in de VS, pleiten nu zelf voor zaken als vermogensbelasting en een betere verdeling van de inkomsten.

We zien een eerste begin van inperking van al te grote vrijheid op het gebied van (mobiel) internet. Overheden ondernemen acties (inclusief een verbod op appen op de fiets) en menigeen probeert bewuster met het mobieltje om te gaan.

Hoopvol vind ik de onderzoeken over generatie Z (de groep tussen globaal 24 en 10 jaar oud). Ik las laatst een uitgebreid verhaal in de NRC wat nu eens niet bestond uit tabelletjes maar uit een afgewogen verhaal zonder stigmatisering.

De rode lijn die ik zie, in bovengenoemde maar ook in andere signalen, is meer nuancering!! Dát is nieuw!

Al jarenlang geloof ik in de formule E=KxA wat staat voor Effectiviteit = Kunde x Acceptatie. Dat is dus denken vanuit degene die zendt. Nou hebben de zenders het de laatste jaren best lastig gehad omdat vele ontvangers maar weinig accepteerden. Dat was niet alleen omdat kunde tekortschoot of eenzijdig was maar ook omdat er slecht en bevooroordeeld werd gelezen en geluisterd.

Nu ik meen te zien dat de kunde wat breder en genuanceerder gebracht wordt zou het misschien ook zo kunnen zijn dat de acceptatie bij de ontvangers toeneemt …..

Dat zou mooi zijn!

Rob Franse, 28 juni 2019

Jongeren, stop het verval!!

Wij, 35-plussers, hebben genoten van deze wereld. We hebben echt geweldig veel opgebouwd maar dat hebben we zo onevenwichtig gedaan dat we jullie nu een ‘puinhoop’ achterlaten. Dat hebben we niet expres gedaan. Veel zaken hebben we stomweg niet (kunnen) voorzien. Maar inmiddels zijn velen zich bewust van onze aftakeling. Met ‘onze aftakeling’ bedoel ik vooral de 50-plussers zelf (qua gezondheid en toekomstkansen), ‘het Westen’ in het algemeen (economisch t.o.v. met name Azië en de VS en vergrijzing), de natuur en het milieu (wereldwijd) en een flink deel van onze waarden en normen. Versnipperde zwart/wit ideeën alom en een verharding in het algemeen, inclusief een tweedeling in de maatschappij.

Velen van ons zijn zich dat inmiddels bewust en wat doen we dan? We proberen datgene wat wij samen en vooral wat wij zélf hebben uit alle macht te beschermen in plaats van het creëren van mogelijkheden en kansen voor de groep die nu ca. 35 jaar oud en jonger is. Het is een vrij normale menselijk reactie die voortkomt uit de 3 drivers die jullie ook hebben: Angst, hebzucht en gemakzucht.

‘Helemaal niet’, zo zal een flink aantal ouders roepen. Moet je eens zien wat wij voor onze kinderen doen! Nou, precies! Daar gaat het al vele jaren van kwaad tot erger want we denken steeds meer aan onze eígen kinderen en steeds minder aan álle andere kinderen. Het maakt de tweedeling niet alleen snel groter maar je kweekt ook zéér afhankelijke én individueel gerichte mensen. Mensen dus die steeds slechter in staat zullen zijn zichzelf te redden laat staan elkaar te helpen.

Terug naar mijn artikel van vorige week over ‘Oma, stem voor jouw toekomst’. Jongeren die stemden op ‘De Groenen’ werkten op dat gebied samen én probeerden oma’s (en opa’s) ook zo ver te krijgen. Misschien moeten die jongeren die kennelijk wél zelfredzaam zijn én bereid zijn zich in te zetten voor de gehele maatschappij nog een paar stappen zetten. Dat moet bij hén vandaan komen en een tegenwicht zijn tegen het ‘vervaldenken’ van een groot deel van deze snel ouder wordende Westerse maatschappij die hard op weg is richting ‘museum Europa’. Een museum dat niet alleen bestaat uit geschiedenis, maar ook uit een collectief gedachtegoed onder de naam ‘ons is altijd beloofd dat’ en uitgesproken wordt door ouderen die dat nog slechts kunnen met behulp van een compleet leger aan mantelzorgers.

Wáár de 35-minner zich voor in moet zetten? En hoe? Kom nou, daar ben ik echt veel te oud voor. Het zou ook van een stuitende arrogantie van een ouwe betweter getuigen wanneer ik bepaal waar de jongeren voor op moeten komen. Ik kan hooguit aanhoren, kritische vragen stellen en meedenken over ‘het hoe’. Maar ik zou wel heel graag uitgenodigd worden door een groep jongeren om mee te mógen denken. Zowel uit ijdelheid als voor het delen van ervaring als voor het een beetje goedmaken voor de achtergelaten ‘puinhopen’. Misschien blijkt het uiteindelijk mee te vallen maar ik vind de zichtbare tweedeling, onderbetaalde flexplekken, tekorten aan betaalbare woningen et cetera stomweg niet prettig om te zien.

Bedenk daarbij vooral dat jullie best een unieke groep zijn qua kennis en ervaring, maar dat je voor welk resultaat dan ook moet willen samenwerken en moet willen zweten cq pijn moet willen lijden.

Rob Franse, 10 juni 2019