Zo tegen zessen, ik had inmiddels ieder schaduwplekje in de tuin wel verkend, vond ik het tijd voor een wit biertje. Ik koos voor een goed gekoelde Weizener van Hertog Jan. Ik verplaatste m’n stoel nog eens 2 meter om net wat meer wind te vangen. Ik zat nu vlak bij m’n vijver op het moment dat de prachtige diep roze waterlelies zich begonnen te sluiten. M’n 9,5 kilo zwart met witte poten en witte buik getooide je-weet-wel kater kwam vlak naast me liggen. Het ultieme bewijs dat ik de goeie plek gekozen had, want als er iemand is die de goeie plekjes weet te vinden dan is het m’n kater Poeh wel.
Verbijsterend hoe klein die bierflesjes bij warm weer blijken te zijn. Wederom een wit biertje genomen, iets beter gekoeld, maar nu een witte Tarpist van la Trappe. Ook lekker hoor. Zo zat ik tussen massa’s bijen, hommels, vlinders en libellen me psychisch voor te bereiden op de maaltijd. Altijd weer een zwaar moment want wat drink je daar bij.
Uiteindelijk na veel afwegingen besloten tot een licht gekoelde Grand Vin Chevrey Chambertin uit 2009 voor bij de lamskoteletjes van de barbecue en de watermeloen met feta. En we hadden een gast: Een nijvere wesp die tot 5 maal toe terugkwam om het laatste vlees van de botjes te zagen. Indrukwekkend wat een concentratie en werklust zo’n wesp heeft. Na 2 minuten zagen vliegt ie weg met een stuk vlees wat net iets kleiner is dan z’n eigen kop. Zou ie het zelf opeten of gaat het naar z’n nest? Al kijkend naar de wesp en smullend van de koteletjes blijkt ook de Chevrey verbazend snel te verdampen. En we hebben nog gespietste biefstuk omwonden met spek te gaan! De keuze valt nu op een Toren Z 2007 uit Stellenbosch op 16 graden. Net als de Chevrey gedecanteerd om de wijn tot volle vreugdes drank te verheffen. En jawel hoor, dat lukt.
Het leven wordt nu voelbaar zwaarder. Heel merkwaardig. Ik besluit om met koffie en sigaar, een Olifant Valentino, voor de TV te gaan zitten om naar Ajax te gaan kijken. Tsja, iedereen maakt wel eens een fout. Gelukkig realiseerde ik me mijn vergissing al voor de rust. Zodoende kon ik de rest van mijn sigaar, vergezeld van verse koffie en een heel kleintje Tariquet VSOP Armagnac in de inmiddels donkere tuin nuttigen.
Wat dan rest is gemijmer, gebabbel en hete lucht. Je zou het de Ajax spelers en coach bijna adviseren om dit voorbeeld te volgen. Gemijmer, gebabbel en hete lucht zijn een prima combinatie op zo’n zwoele avond. Dan heb ik het niet over het liedje van Ramses Shaffy en Liesbeth List. Dat is een heel ander soort gebabbel. En ook niet over de combinatie gebabbel, hete lucht en pedanterie welke tegenwoordig niet alleen maar geuit wordt door politici, maar inmiddels ook door menig sporter en omhoog gevallen te veel aandacht gekregen jonge twintigers. Neen, niets van dat alles. Het gaat hier om gemijmer over de tuin, de natuur, de beestjes, de maaltijd, tevredenheid en verwondering. Verwondering over de schoonheid van zo’n zomeravond.
Een héél mooie zomeravond…..
Rob Franse, 24 augustus 2016