Binnen een dag is er weer ongelijkheid

Met dank aan onze vrijheid ☹

Al beginnen we de dag volkomen gelijk, bijvoorbeeld allemaal met € 1.000,–, dan is het zeker dat we de dag ongelijk zullen eindigen.

Simpelweg omdat de ene deze 1000 pietermannen gebruikt om lekker een dagje te genieten van de najaarszon en de ander diezelfde pietermannen gebruikt als startje om er direct meer van te maken om er morgen (of overmorgen) nog meer van te genieten omdat die 1000 pegels inmiddels 1200 pegels geworden zijn.

De redenen daarvoor kunnen zowel rationeel als emotioneel zijn maar berusten vooral op toeval. Iemand met een gezin en een jarig kind kent immers op die dag andere behoeftes dan iemand die morgen een auto nodig heeft. Iemand met een zieke moeder wil nu tijd en geld en iemand met straks studerende kinderen wil geld voor straks.

Ik kom er op omdat de ongelijkheid al jaren lang groeiende is maar ook omdat iedereen bezig is om anderen (overheid, groot kapitaal, verkwisters, luiaards, profiteurs etc.) hiervan de schuld te geven.

Naar mijn overtuiging ligt de grootste schuld bij het toeval. En bij onze zeer grote individuele vrijheid.

Ten eerste betekent dit dat we moeten ophouden al te trots te zijn op ‘wat wij zelf’ bereikt hebben. En moeten we accepteren dat diegenen die ‘het niet gemaakt hebben’ dat al te vaak níet zelf konden voorkomen.

Ten tweede zullen we een deel van onze vrijheid (zeker in de zin van dat maak ik zelf wel uit) moeten inleveren om samen te zorgen dat we collectief en individueel die energie leveren waardoor ook wij op het einde van de dag het recht hebben verworven om mee te mogen eten van het gevangen beest of de verzamelde bessen en groenten.

Heel veel meer is het in de basis niet.

Misschien moeten we alle politieke partijen en de media gewoon weg doen. En de boel op niet meer dan bovenstaande organiseren.

Dus: Wie zorgt er dat er eten komt en welke tegenprestatie lever jij om mee te mogen eten? Pas daarna kun je weer nadenken over persoonlijke vrijheid.

Zo zijn er nog honderden voorbeelden te noemen.

Conclusie: Gelijkheid is zeer moeilijk realiseerbaar. Helemaal wanneer je ook veel persoonlijke vrijheid wilt. Dan toch maar wat vrijheid inleveren? Om een beetje gelijk te kunnen zijn?

Rob Franse, 20 oktober 2022

De meest bizarre loopt voorop!

In deze wereld heb je heel bizarre levensvormen. De meest bizarre is ongetwijfeld de mens.

De mens is het wezen wat zo machtig is geworden doordat het kan samenwerken. Met nadruk op kan. Want om het minste of geringste werken we elkaar juist tegen!

Dat doen we zowel op individueel niveau als op groepsniveau. En wie loopt er vooraan de groep? Precies, de meest bizarre…….

Hoe krijgen we dat toch iedere keer weer voor elkaar? En hoe krijgen we het voor elkaar om zo’n creatuur voor vaak langere tijd op zijn of haar plek te laten zitten?

‘Hoog van de toren blazen’ is klaarblijkelijk iets wat vele mensen aanspreekt. Of het nou via een democratische vorm is, een oligarchische, een etnische of via het recht van de sterkste. De toornblazer laat zich horen! Gesterkt door het feit dat zich in razend tempo zowel een fanclub als een hofhouding vormt.

Gelijkheid en (!) vrijheid? Dat kan helemaal niet samen gaan.

Geloof hechten aan woorden van een schreeuwer? Van een demagoog? Van een moralist? Zonder dat ze zelf het fatsoenlijke voorbeeld zijn? Onbegrijpelijk.

Zelf flink zijn, verantwoordelijkheid nemen of opofferingsgezind zijn? Pfff, de meesten van ons gaan liever voor gemak en comfort. En voor klagen.

Tsja, dan verdien je ook niet beter dan wat je nu krijgt.

Rob Franse, 5 oktober 2022