Meeuwen, daar lijken we steeds meer op

Schreeuwend en zonder enig fatsoen. Als we ons deel maar krijgen. Nu direct.

Meeuwen jatten zelfs van elkaar. Doen dat bovendien met een vreselijk gekrijs. Het interesseert ze allemaal niets en ze schijten de boel nog onder ook. Wantrouwende ogen kijken loerend rond. Ze schamen zich ook nergens voor.

En wij?

Steeds vaker hoor ik mensen hardop zeggen ‘maar ik heb het wel voor elkaar gekregen’. Nog niet zo gek lang geleden zeiden mensen ‘het was misschien niet netjes, maar ik heb het wel voor elkaar gekregen’. Daarvoor zeiden mensen ‘ik schaam me een beetje, maar gelukkig is het wel voor elkaar’.

Waar is dit begonnen? Bij KPI’s en PPP’s? Key Performace Indicators en Persoonlijke Prestatie Plannen? Niet meer kijken naar een groter geheel of groter belang maar puur kijken, met oogkleppen op, naar jouw eigen belang? Of dat van jouw manager? En die weer naar dat van zijn manager? Net zo lang dat we het niet eens meer onfatsoenlijk vinden?

Hoezo, fatsoen. Daar gaat het toch niet om? Het gaat toch om jouw eigen prestatie? Jouw inkomen, positie, bezit, cijfers, erkenning enzovoort? Jij moet toch kunnen laten zien hoe geweldig jij bent? Zonder enige schaamte? We leren dat al jaren op het werk. Inmiddels wordt het ook op veel scholen geleerd. Social media doen de rest.

Toegegeven, meeuwen zijn zeer effectieve beesten. Het lukt ze zelfs om frieten uit jouw bakkie te jatten om vervolgens een krijsende lach te laten horen.

Maar…… is er iemand die van meeuwen houdt? Nog sterker: Wie heeft er geen hekel aan meeuwen?

Sommige meeuwen vinden zelfs daar een oplossing voor: Ze vormen een cluppie waarbinnen een zekere erkenning voor elkaars bestaan en gedrag heerst. Maar als je niet bij dat cluppie hoort? Of wilt horen?

Waarom ik het over meeuwen heb? Omdat veel menselijk gedrag in hoog tempo meer en meer op dat van meeuwen begint te lijken: Een totaal gebrek aan fatsoen.

Hoe dat zo ver heeft kunnen komen? Heel langzaam met heel kleine stapjes. Zo langzaam dat je het bij jezelf nauwelijks meer in de gaten hebt. ‘Iedereen doet het, zij doen het ook, als zij het doen dan mag ik toch ook ……’ tot aan ‘Bekijk het maar’, bij voorkeur onbewust.

Nou, zo dus.

De vraag is vervolgens: Hoe kom je van een meeuwenplaag af? Op een ‘fatsoenlijke’ manier?

Rob Franse, 27 februari 2020

Gebruik je slimme onbewustzijn optimaal!

Je onbewustzijn neemt 95% van je beslissingen. Je bewustzijn slechts 5%. Daarbij schijnt het onbewustzijn 200.000 keer krachtiger te zijn dan je bewustzijn. Misschien is je onbewustzijn dus wel je belangrijkste bezit. Of je belangrijkste valkuil natuurlijk.

Je onbewustzijn filtert non stop heel veel informatie. Dat filter is essentieel omdat we per seconde 11,2 miljoen bits informatie binnen krijgen (vergelijkbaar met 2,24 miljoen woorden). Ons bewustzijn neemt daarvan slechts één woord op.

Gaan we wel kritisch genoeg om met ons onbewustzijn en de filters? Wanneer je niet goed, onjuist of niet breed genoeg geïnformeerd bent dan neem je niet alleen veel verkeerde beslissingen maar werkt je filter ook niet goed. Bovendien ben je dan zeer beïnvloedbaar voor verkeerde informatie en voor informatie welke jou goed uitkomt.

‘Op je gevoel’ of ‘op je intuïtie’ reageren middels ‘je snelle brein’ (je onbewustzijn) is prima mits je onbewustzijn voldoende gevoed is (voor betreffende kwestie) en je er (in sommige gevallen) een nachtje over kunt slapen. Het moet bovendien desgewenst toetsbaar zijn aan je ratio (je bewustzijn).

Bewust je ratio aanzetten is overigens prima, zeker wanneer het onderwerp nog niet in je onbewustzijn zit, maar dat bewustzijn heeft een zeer beperkte energie. Gebruik het dus gepast. Soms is het zelfs noodzakelijk je bewustzijn te gebruiken, bijvoorbeeld als je compleet ongeïnformeerd bent. In zo’n situatie ‘op je gevoel is’ reageren is namelijk echt dom.

Je moet dus niet alleen naast je (goed ontwikkelde) onbewustzijn van tijd tot tijd je ratio gebruiken, het geldt ook andersom. Alléén je ratio gebruiken zónder je onbewustzijn zal veelal een te beperkt antwoord opleveren en vooral creativiteit missen. Daarbij is het de kunst om de juiste delen van je onbewustzijn open te zetten én de juiste filters geopend te hebben. Zitten je filters verstopt met oude dingen of vooringenomenheid?

Ons zeer beïnvloedbare onbewustzijn is dus, zeker op jonge leeftijd of onder emotionele omstandigheden, bijzonder kwetsbaar en verdient bescherming. Het zoekt dan te veel naar bevestiging of ziet bepaalde dingen gewoon niet omdat het daar niet op getraind is.

Op welke manier geef je het juiste deel van je onbewustzijn op het juiste moment de ruimte om ‘mee te denken en te beslissen’? Het antwoord is wandelen, sluimeren, slapen etc. Dus voldoende ruimte tussen (!) bewust denken in (niet alleen er voor of er na, maar ook er tussenin). Het er heel even ongestoord tussenuit gaan (toilet, rokertje, …).Filter je genoeg weg? (wat noodzakelijk is), Filter je het juiste uit dat enorme onbewustzijn?

Misschien is het wel zo dat een goed gebruik van je onbewustzijn en heel regelmatig even echt ontspannen niet alleen meer oplevert dan het je uitsluitend concentreren, maar dat het tevens dé bescherming is tegen beïnvloeding van je onbewustzijn. Misschien is die vaardigheid nog wel veel belangrijker dan goede afspraken met jezelf over het gebruik van smartphones.

Anders gezegd: Een slim en goed gebruik van je onbewustzijn levert heel veel op en beschermt je tegen beïnvloeding. Dat is wellicht de slimste bescherming tegen algoritmes en tegen pogingen om je steeds heel eventjes te storen om zodoende jouw onbewustzijn ongemerkt te beïnvloeden.

Rob Franse, 15 februari 2020