Vandaag stond in de krant ‘Samen tegen Wilders’. Je kon er op wachten. Het is ook wel begrijpelijk.
Kort geleden kwam ik de poster ‘Samen tegen fascisme’ tegen. Natuurlijk samen want alleen ben je kansloos tegen fascisme.
De laatste dagen vrij heftige uitspraken gelezen ‘Tegen islamitische en reformatorische scholen’. Kennelijk iets waar we volgens sommigen ‘samen’ tegen moeten zijn.
‘Samen tegen’. Je leest het veel. Veel vaker dan ‘Samen voor’.
Dat terwijl ik denk dat ‘Samen voor’ echt iedereen een veel prettiger leven bezorgt.
Op de een of andere manier zijn velen van ons zich de laatste 10 á 20 jaar gaan scharen achter roeptoeters ‘die tegen iets zijn’.
Het enige echt zichtbare effect -zie de vele onderzoeken daarover- is dat het merendeel van ‘wij Nederlanders’ ons privéleven een heel dikke voldoende geven maar de wereld buiten ons eigen heel kleine kringetje een dikke onvoldoende.
Inmiddels geloven velen van ons, ikzelf incluis, dat dan ook.
Best logisch wanneer we ons realiseren dat kranten en later ook radio en TV vooral verkopen door ‘slecht nieuws’ prominent te brengen. Iets wat wij lezers kennelijk graag lusten.
En wat gebeurde er vervolgens tussen de 10 en 20 jaar geleden? We kregen E-mail waarmee we vaak en onnadenkend anderen van alles kwalijk konden nemen en dat dan ook deden. Al snel gevolgd door mogelijkheden als het mobieltje en Whatsapp die de zaken verder verergerden.
Heb ik social media al genoemd? Voor een lekker groot bereik?
Zoals jullie in m’n laatste artikelen kunnen lezen probeer ik vooral te schrijven over ‘Samen voor’. En wat dat mij en ons brengt. Zo had ik afgelopen zondag bij ons thuis een Wijnbeleverij met 23 personen. Erg gezellig. Samen voor lekker en gezellig.
Nu de politiek nog. Een coalitie vormen op basis van die zaken waar we ‘Samen voor’ zijn. Of in ieder geval het merendeel voor is. Rekening houdend met de minderheid.
Zo wil iedereen prettig wonen, passend onderwijs en goede en betaalbare gezondheidszorg. Daar moet je het over eens kunnen worden. En ja, dat gaat dus helaas ten koste van andere zaken die niet iedereen even belangrijk vindt. Het is niet anders. Er is geen vrij beschikbare grond meer en ons verdienvermogen is niet onuitputtelijk.
Volgens mij heeft dat samen afwegingen maken én rekening houden met alle anderen een naam. Democratie!
Rob Franse, 24 oktober 2025