Wij zijn (!) het probleem ……..

Het is niet anders’ schreef ik 2 weken geleden. Niet wetende wat er in de dagen daarna zou gaan gebeuren.
Wat is er dan gebeurd waardoor wij het probleem zijn?

Wel, het feit dat wij veel te weinig afstand nemen van ophitsers, haatzaaiers, racisten en alle media die deze mensen de ruimte geven.
Het feit dat we níet zoeken naar of stemmen op verbinders maar op mensen die zich richten op personen die ‘de vijand’ zijn en dus nu en wel onmiddellijk publiekelijk neergesabeld moeten worden.
Waar je dat soort mensen tegenkomt? In de politiek en in de media.

Maar wie stemmen er op dat soort politici? Wie bezoeken dat soort media? Wie kijken en luisteren half verhit naar dit soort uitspraken? Wij!, de stemmers en de consumenten. Althans…… ruim 50% van ons.

Zijn wij dan het probleem? Jazeker. Van tweeën één: Of je hoort bij de groep die naar ophitsers luistert (en daar misschien wel op stemt), of je hoort tot de groep betweters die dit veroordeelt (met het bekende Nederlandse vingertje) zonder te begrijpen (en dus echt te luisteren) waar de andere groep om vraagt en naar zoekt.

Samengevat (geen verwijt maar de oproep om nieuwe ogen aan te schaffen):
Denk en zeg niet dat jij de verbinder bent, de fatsoenlijke, de verzoenende, de goede opvoeder en degene die zich aan de gulden regel houdt. Misschien zelfs wel de zelfbenoemde deskundige.
Vraag het aan die anderen. Aan mensen van buiten (!) jouw bubbel. Wát willen ze van jou. Vinden zij jouw gedrag in overeenstemming met wat jij tegen hen zegt?

Wanneer jou dat niet interesseert dan blijf jij gewoon lekker stemmen op en luisteren naar mensen die op jóuw manier denken.

Waarmee wij allen vervolgens wel degelijk (een deel van) het probleem zijn. We horen anderen namelijk aan, hetgeen iets anders is dan luisteren laat staan je aanpassen.

Succes er mee!

Rob Franse, 22 november 2024

Het is niet anders

En als iets niet anders is dan zul je het moeten accepteren.
Trump en de Republikeinen zijn eerlijk gekozen in een goedgekeurd democratisch proces. Net zo goed en op dezelfde wijze als destijds de Brexiteers en vele andere nationalistisch getinte partijen in de Westerse wereld in parlementen en regeringen zijn terecht gekomen.
Natuurlijk kun je je afvragen, nee, moet je je afvragen wat daar de oorzaak van was en is en hoe je dit had kunnen voorkomen. Velen, waaronder ikzelf, denken namelijk dat deze ontwikkelingen echt niet goed zijn voor wie dan ook.
Met nadruk op ‘denken’. Niemand die dit met zekerheid kan zeggen.

Zorgelijk wordt het nu vooral voor ‘de elite’ in de VS. Daar krijgen de Republikeinen waarschijnlijk de absolute macht. Dat zorgelijke geldt ook, zij het in mindere mate, voor de rest van de wereld.

‘We’ zullen dus 2 dingen moeten doen:

Allereerst ons aanpassen aan deze nieuwe werkelijkheid (zoals waarschijnlijk een hogere rente, meer inflatie, meer zorgen voor eigen veiligheid, minder welvaart, minder aandacht voor natuur en milieu etc.

En vervolgens veel meer aandacht moeten besteden aan die heel grote groep mensen die geen prettige woning en woonomgeving kan vinden, niet tussen enigszins gelijkgestemden kan wonen, niet prettig kan rond komen (samen met hun kinderen), geen perspectief ziet, de huidige ordening van deze multiculturele leefomgeving nauwelijks meer begrijpt en geen vertrouwen meer heeft in de overheid.

Daarbij moeten we ons goed bedenken dat die groep die met bovenstaande problemen te maken heeft echt klaar is met mensen die hen vertellen hoe ze wel en hoe ze niet moeten leven. Dat is iets wat onvoorstelbaar veel kwaad bloed zet en ook in het verleden tot onvoorstelbare ellende geleid heeft. Lees bijvoorbeeld ‘Het Pauper Paradijs’.

Zelf moet ik hierbij vooral terugdenken aan mijn tienertijd waar -een enkele uitzondering daargelaten- ouders en docenten me van alles vertelden, verboden en afdwongen zonder ook maar één van mij werkelijke vragen te beantwoorden of noden op te lossen.
Ook moet ik terugdenken aan die coach die zei ‘ze doen gewoon niet wat ik zeg’. Gast, waarschijnlijk had je wel de kennis maar niet het vermogen om jouw boodschap geaccepteerd te krijgen!
Ik heb geluk gehad en ben er uiteindelijk goed uitgekomen. Dat is een geluk wat zeker niet iedereen ten deel valt. Heel vaak buiten de eigen schuld!

En dus?
Moeten we beginnen om weer -ook als privé persoon- fatsoenlijk met elkaar om te gaan en echt naar elkaar te luisteren. Democratie kan niet zonder fatsoen. Waarbij we ons goed moeten bedenken dat mensen in de kou laten staan, onbegrijpelijk zijn, neerbuigend zijn en het niet zorgen voor een hanteerbare ordening van de omgeving ook onfatsoenlijk is.

Rob Franse, 8 november 2024