Zo, de kerstdagen zitten er op. De laatste gasten zijn om half negen vanavond huiswaarts gekeerd. Terugkijkend zie ik één duidelijke verbindende behoefte: Evenwicht!
Evenwicht tussen moeten en mogen, tussen werk en privé, tussen presteren en rust en tussen nieuwe ontwikkelingen en alles bij het oude houden.
Evenwicht tussen verwachtingen en teleurstellingen, tussen anders willen en accepteren en tussen willen en kunnen.
Evenwicht tussen aantallen vluchtelingen en de tijd waarin dat gebeurt. Tussen het aantal beschikbare en betaalbare huurwoningen en de vraag.
Evenwicht tussen lekker eten en gezond eten, tussen veel en heel veel, tussen aangenaam gedronken hebben en de volgende dag gesloopt zijn.
Evenwicht tussen kinderen hun gang laten gaan en ze ook gezellig houden voor de andere aanwezigen, tussen snelle suikers en ook nog iets gezonds binnen krijgen, tussen de lieve vrede bewaren en er toch iets van zeggen.
Evenwicht tussen normen en andermans normen, tussen roken en niet roken, tussen nog een paar dagen rust nemen of studeren/werken.
Evenwicht tussen zingeving en “plat” genieten, tussen zin en onzin, tussen je IQ en je EQ.
Evenwicht tussen mens en organisatie, tussen vooruitgang en heel snelle veranderingen, tussen het nut van een smartphone en de dwang hier van.
Misschien is dat voor 2016 wel onze grootste opdracht. Uitdaging zo je wilt. Probleem wanneer je dat verkiest. Bij alles wat er beslist nog in hoog tempo gaat veranderen het steeds weer hervinden van evenwicht.
Jouw evenwicht, mijn evenwicht, ons evenwicht…………………..
Rob Franse, 27 december 2015