Ik was de 13e gebleven bij “…….en het wordt vast erg gezellig”. Welnu, dat is meer dan gelukt. We hebben van 7 tot 12 onder onze veranda mooie gesprekken afgewisseld met prachtige wijnen en heerlijk eten. Een complete hoog zomer symfonie. Met als slotakkoord een prachtige zomerse onweersbui. En natuurlijk heb ik de flessen laten staan zodat ik er de volgende dag nog herhaaldelijk aan herinnerd werd.
Zaterdag zijn we op bezoek geweest bij mijn nicht die met haar partner op de markt in Wageningen een geweldige eettent is begonnen. Wat gaaf wanneer jonge mensen zo’n draai kunnen maken om daarmee hun droom te verwezenlijken. Snoeihard werken, maar wat een resultaat. Haar ogen glommen van trots en terecht. Wat eten daar zo bijzonder maakt is dat je, met gezellig uitzicht over de markt, een tablet krijgt waarmee je naar hartenlust een keuze kunt maken uit heel veel kleine gerechten. Van suikerbrood met eendenlever tot garnalenkroketjes, broodjes en biefstukjes aan toe. De tablet blijft liggen dus na ieder gerechtje bepaal je zelf of je verder gaat met bestellen (wat wij dus gedaan hebben). Als erkend liefhebbers werden we vooral verrast door de originaliteit van de gerechten gecombineerd met zuivere en herkenbare smaken. Echt top. http://www.taste-wageningen.nl/
En toen hadden we ook nog de familie BBQ. Zowaar iedereen aanwezig. En nog droog begonnen ook. Mijn schoonfamilie, want daar hebben we het hier over, is zonder uitzondering van de afdeling “dat is ook lekker”. Wanneer je dan ook nog uitgerust bent met een sterke maag dan gaat echt het hele scala aan snoep, koek, chocola, vlees, vis, salade, brood, marshmallows, ijs, saus en alles wat je nog meer kunt verzinnen met enthousiasme naar binnen. Een enthousiasme dat slechts van tijd tot tijd onderbroken wordt door een bezoek aan de trampoline of de pingpongtafel. Zij die mij kennen snappen dat ik me beperk tot een keuze uit dit overweldigende aanbod, maar ik heb dan ook andere genen.
Was het dan alleen maar leuk? Ja, eigenlijk wel. En wanneer je in korte tijd zo veel verschillende mensen van zulke verschillende leeftijden spreekt (van 10 tot 80) dan hoor en zie je ook interessante dingen. Zo blijkt eens te meer dat jonge mensen, en zeker jongens, verantwoordelijkheid geven altijd werkt (mits je bereid bent ze er dan ook aan te houden). Hard werken aan iets waarin je gelooft nooit iemand een probleem oplevert, in tegenstelling. De eetgewoonte van de een niet gelijk is aan die van de ander. Het vinden en werkelijk bewandelen van je eigen weg altijd goed is. Jong en oud elkaar veel te vertellen hebben. En dat vreugde heel veel te maken heeft met goede menselijke interactie. En daar lees je dan weer over in “Vreugde, verdriet en ergernissen (!)”.
Rob Franse, 17 augustus 2015