Stilte voor de storm of voor natte winden?

Wat een geweldig mooie herfstdag beleven we deze vrijdag in Nederland. Ik geniet van m’n pensioen in m’n uiterst aangename en door de zon beschenen tuin.

De kranten zijn uitgelezen en ze stellen me -voor de komende periode- gerust. Een tot premier bevorderd ambtenaar heeft samen met een vervangend fractievoorzitter en een eenmanspartij met de ruggengraat van een banaan besloten dat ons parlement geëerbiedigd dient te worden. Jammer van al die maanden verloren tijd maar beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

Voorlopig hoeft ook de oppositie in dat parlement bijna niets te doen. Menig minister laat immers weten meer tijd nodig te hebben alvorens met concrete plannen te komen. En oppositie voeren jegens vage voornemens is nu eenmaal niet erg zinvol.

Of er dan toch op een zeker moment een storm opsteekt in Nederland? Ik denk het niet. Althans, voorlopig niet. Ik denk dat vele natte winden ons zullen leiden naar een kwakkelwinter.

Daadkracht, wat is dat ook al weer?

Het is in ieder geval iets anders dan wat het huidige kabinet doet. Of wat ik doe. Ook ik weet waarachtig niet waar ik nu op moet hopen. En -of en zo ja- welke actie ik zou moeten ondernemen.

Het is bijna tijd voor m’n biertje in de snel dalende zon. Lekker en lekker rustig in een rustig Nederland waar nu al tijden lang geen knoop wordt doorgehakt of actie wordt ondernomen. En ik, luie pensionado, vind dat momenteel niet eens erg. Misschien wel omdat ik niet zit te wachten op storm.

Samengevat: Positief, gelaten en ook een beetje mistroostig in een land dat steeds meer dreigt stil te vallen. Lekker rustig voor mij, maar dat lijkt me toch echt niet voor iedereen te gelden.

Rob Franse, 25 oktober 2024

Positief gestemd en wel hierom ….

Onze setting past ons. De combinatie van huwelijk, huis, tuin, eten, drinken, contacten, verwonderen, ontmoetingen, bezigheden, lezen en peinzen. Zonder stoorzenders.

We hebben geïnvesteerd en we blijven investeren. Met liefde, echte aandacht en kracht. Maar ook met rust en mijmeren.

Wanneer wij mensen in onze setting ontvangen dan ervaren we dat de meesten tot rust komen, gaan waarnemen en luisteren, meer gaan zien en meer gaan horen. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk. Er ontstaat al snel een natuurlijke basis voor mooie en goede gesprekken. Gesprekken die steevast positiever eindigen dan dat ze beginnen. Een positief gevoel dat vervolgens bij ons blijft hangen.

Lekker maar ook nuttig. Vooral doordat je vervolgens de zorgen die er zijn -en die ook wij hebben-benadert met mededogen en een hoopvolle oplossingsgerichte blik.

Voor veel uitdagingen en problemen bestaan de oplossingen immers al. Ze moeten alleen nog omarmd en uitgevoerd worden. En dat gaat nu eenmaal makkelijker met een positief gemoed. De volgende generaties staan al te trappelen. Niet alleen met uitdagingen en problemen maar ook met een nieuwe manier van denken en doen.

Ik kijk en luister graag naar die nieuwe generaties. Zij praten over hoe verder terwijl veel leeftijdsgenoten somberen en het hebben over zaken als niet erkend worden, ongehoord zijn en onjuist behandeld worden omdat er weer wat van hen afgepakt zou zijn.

Voor bijna ieder probleem bestaan oplossingen. Oplossingen die natuurlijk ook minder prettige bijverschijnselen hebben maar ons vooral verder helpen op de mooie ontdekkingsreis die deze wereld toch is.

Dag mopperaars en negatievelingen. Jullie volgen een weg die nooit bevredigend zal zijn. Niet voor jezelf en niet voor anderen. Iets om je te beseffen dunkt mij, zeker bij je keuzes op het gebied van politici, media en social media.


Rob Franse, 12 oktober 2024