Selectieve onwetendheid

Als variant op zalige onwetendheid betrap ik mezelf sinds kort op selectieve onwetendheid. Heel concreet gaat het dan om de zwarte piet discussie en om de uitzichtloze situatie in Jemen. Waarom? Ik weet het niet; het is gissen.

Het is wat mij betreft wel belangrijk. Door mijn luxe van wat meer tijd kan ik veel lezen en beluisteren. Daardoor ben ik van vrij veel vrij goed op de hoogte. Het heeft ook allemaal mijn interesse. Het is bovendien iets wat ik altijd graag wilde maar waar ik tot voor kort stomweg de tijd niet had. Dat geldt natuurlijk voor het merendeel van de mensheid. Het merendeel van de onwetendheid van de gemiddelde mens zal ik dus niet snel veroordelen (anders dan het denken dat je iets weet en er over praten zonder er echt over gelezen te hebben trouwens).

Terug naar zwarte piet en naar Jemen. En het gissen waarom. Ik denk dat het veel te maken heeft met de eerste berichten hierover en het toeval dat m’n hoofd toen stomweg vol zat. Vervolgens denk ik waarschijnlijk iets als ‘laat maar; ik kan ook niet alles volgen’.

Ik bedenk me nu dat het nog amper 30 jaar geleden best wel lekker was dat we bijna niets wisten van wat er zich afspeelde achter het ijzeren gordijn. Überhaupt wist je niet zo veel voordat het 8 uur journaal afgelopen was. Wat stelde internet in die tijd voor? En na het 8 uur journaal was er wel weer wat anders waardoor je snel je gedachten wist te verzetten. Ook dat is anders geworden. Alles wat er momenteel op de wereld gebeurt vliegt m’n scherm op………. 30 Jaar geleden had ik helemaal nog geen scherm!

Hoe is dat eigenlijk bij jou? Ben jij net als ik selectief onwetend? Misschien wel erger dan ik omdat je minder tijd hebt?

Soms, heel soms, verlang ik wel eens terug naar een wat langere rit in een auto. Een auto zonder autoradio. En natuurlijk zonder schermpjes. Stomweg wat om je heen kijken. Lekker onwetend. Halverwege uitstappen en de benen strekken. Koffie uit een meegenomen thermosfles. Voetbal uit de achterklep halen. Beetje pielen.

Misschien is dat wel het grootste gemis. Het een beetje pielen. En misschien wil ik daarom soms een beetje onwetend zijn.

Wie het weet mag het zeggen.

Rob Franse, 10 oktober 2018

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *