Gaat het dan toch gebeuren? Nederland Gidsland? Zoals in 1982 na het akkoord van Wassenaar? Of word ik al te veel beïnvloed door de eerste echt mooie lentedag?
Ach, hoop doet leven en een blij gevoel kan nooit kwaad. Laat de formatie ook vooral lekker lang duren zodat iedereen hoop houdt. De economie draait wel door, ook met een demissionair kabinet. Het voorjaar en de zomer zijn in aantocht!
Ik vond het prachtig: Lange rijen, extra stemformulieren en zelfs stembusaanstampers. Meer dan 80% stemt. Meer dan 80% stemt op een, volgens mij, redelijke partij. Slechts 11% van de stemgerechtigden stemt op de PVV en Forum voor Democratie samen. In de kamer krijgen we straks een echte afspiegeling van alle mogelijke meningen, wensen en zorgen te horen. Ik verheug me nu al op debatten tussen Baudet, Krol en Kuzu. Ik ben benieuwd of Wilders er dan nog aan te pas komt.
Ooit leerde ik dat bij Alkmaar de victorie begon. Nu zou de victorie zo maar kunnen beginnen in Nederland. Ga maar na: Geen Nexit, geen Trump-achtige president en geen referendum over meer macht voor onze leider. Gaan Frankrijk, Duitsland en wellicht Italië ons volgen? Kan dat een nieuwe start zijn voor een zoekend Europa?
28% van de stemmers stemde op een partij die het milieu en het klimaat hoog in het vaandel hebben staan. Zelfs VNO-NCW roepen op tot meer initiatief op dit gebied. Kunnen we straks op het gebied van energie- innovatie net zo’n gidsland worden als op het gebied van waterwerken?
De historicus James Kennedy schreef onlangs dat Nederland nooit zo’n tolerant land is geweest; dat we zelfs conflictrijk waren. Maar tegenover die conflicten stond ook altijd de drang tot consensus. Een prachtig voorbeeld is het akkoord van Wassenaar tussen regering, werkgevers en werknemers. In een paar weken tijd veranderde het ethos en de opvattingen heel snel toen men eenmaal tot de conclusie kwam dat het over een andere boeg moest. Kennelijk is dat ook een kwaliteit van Nederlanders.
Laten de partijen dus gerust de tijd nemen om tot goede overeenstemming te komen. Dus geen akkoord over uitruil, maar echte overeenstemming over zaken als het milieu, verdeling van lusten en lasten en de noden van de stemmers op Wilders, Kuzu, Baudet en Krol.
Met perspectief natuurlijk; we willen niet alleen houden wat we hebben, we willen ook uitzicht hebben op “straks en later”. Zo zou het mij bijvoorbeeld wel wat lijken wanneer ik zelf niet meer hoef te rijden maar gereden ga worden (ja ja, ik word ouder….).
En dan nog dit naar alle journalisten en andere commentatoren: Berg sombermans van tijd tot tijd op!
Rob Franse, 16 maart 2017