De laatste maanden heb ik in toenemende mate te maken met vrijwilligers. En een heel groot deel daarvan is te omschrijven als “leuke mensen”. Ook vanmorgen sprak ik een twaalftal vrijwilligers. En op de terugweg vroeg ik me af hoe dat komt. Komt dat doordat leuke mensen vrijwilligerswerk gaan doen? Of komt het doordat je een leuker mens wordt door vrijwilliger te zijn? Zou het uitmaken op welk gebied je vrijwilliger bent? Wat het vrijwilligerswerk inhoudt?
Vanmorgen viel in de beide vergaderingen (ja, ja, dat moet ook gebeuren, vergaderen J)op dat echt iedereen met interesse naar elkaar luisterde. Vaak zelfs de ander probeerde verder te helpen. Oprechte interesse van mensen-mensen in elkaar. Grappig is het dan om waar te nemen dat het vrij eenvoudig was om de agendatijden niet te overschrijden. Om tot eensluidende besluiten te komen. Stomweg afspraken te maken. Gevolgd door vragen als “kom je er zelf uit of moet ik misschien…..”.
Nu kun je mij er natuurlijk van beschuldigen dat ik preek voor eigen parochie. Ik maak zelf immers ook deel uit van die club…… Ik denk dat je daar wel een beetje gelijk in hebt.
Echter, deze maatschappelijk zeer betrokken vrijwilligers hebben, net als jij, wel degelijk last van de afschuwelijke berichten van de laatste tijd. Ze blijven er alleen niet al te lang bij stilstaan. Dat kunnen ze ook niet. Ze zijn namelijk bezig met een stuk vrijwilligerswerk. Ze doen daadwerkelijk iets met en voor andere mensen. Ze oogsten erkenning en waardering. En dat geeft voldoening en moed om verder te gaan.
Over welke vrijwilligers ik het nu heb? Over een zeer divers aantal mensen die allemaal lid zijn van Het Gilde. In Nederland bestaan 50 lokale Gilden. En in die Gilden, die ook weer zeer divers zijn, delen Gilde-Vrijwilligers kennis, kunde en ervaring met tijd en aandacht. Als je daar meer over wilt weten: http://www.gilde-nederland.nl/ . Daar kom je onder “organisatie” zelfs mijn kop tegen, als aspirant J.
Genoeg over het Gilde, genoeg veren uitgedeeld. Maar zie die onbescheidenheid maar als enthousiasme. Enthousiasme wat ik o zo graag deel.
Wie weet waar dit vrijwilligerswerk me zal brengen. Of ander vrijwilligerswerk. Het houdt me energiek (ik moest zelfs erg vroeg m’n bed uit), het houdt me scherp, ik leer nieuwe mensen kennen, krijg kritiek, leer nieuwe dingen en krijg een gevoel van erkenning en waardering.
Vrijwilligerswerk is een nadrukkelijk onderdeel van mijn reis. Wie weet waar die reis mij brengt?
Rob Franse, 29 juli 2016