Prikkels voor de grijze massa

En jij?

En kun je daar iets aan veranderen? Ik wel! Ik zal een aantal tips met je delen:

*Sla het acht uur journaal over. Via NOS.nl of NU.nl blijf je minstens zo goed op de hoogte, maar bepaal je zelf het moment en de artikelen die je wel of juist niet leest. Met name de duur en de impact van voor jou vervelende beelden worden nu beheersbaar.

*Kies voor een krant die niet standaard begint met vetgekopte ellende. Of sla desnoods de voorpagina over. En begin zeker niet direct na het opstaan aan deze ellende.

*Eindig de dag ook niet met het nieuws. Er zijn waarachtig leukere dingen te doen voordat je gaat slapen (dat hoef ik toch niet uit te leggen hoop ik).

*Zorg dat je iets anders te doen hebt direct na het lezen of horen van heftig nieuws. Zelf eindig ik graag met “the optimist daily”. Daar las ik gisteren dat Unilever 5 jaar eerder dan gepland zijn duurzaamheidsdoelstellingen heeft bereikt. En dat las ik niet in de krant of op NOS.nl…….

*Zorg voor prettige muziek op de achtergrond. Ga in de zon zitten.

*Kijk na afloop naar je tevreden luierende katten. Op veler gebied zijn ze verstandiger dan jij en ik (ze hebben waarschijnlijk niet naar het nieuws gekeken).

De 54% neerslachtigheid is afklomstig uit een recent onderzoek van TNS NIPO in opdracht van The Optimist en Sublime FM

Leven is dansen met omstandigheden.

Rob Franse, 7 februari 2015

 

 

 

Ook ik ben al lange tijd zoekend (zie mijn artikel van 11 januari j.l.). Eén van mijn zoektochten is die naar “wat onze westerse waarden nu eigenlijk zijn”.

De gebeurtenissen in Parijs, maar vooral de daaropvolgende discussies en publicaties, werpen voor mij een nieuw en actueel licht op “vrijheid, gelijkheid en broederschap”. Wij, aan de goede kant van de lijn, zijn dit in de loop der jaren steeds meer vergeten, omdat het zo vanzelfsprekend “leek”.

Toch lijkt mij dit DE basis voor ons doen en denken. Voor mijzelf is het in ieder geval voorwaardelijk om zo te kunnen leven als ik nu leef. En dat koester ik.

Ik pak er het woord vrijheid even uit. En probeer me voor te stellen dat ik me in een veel minder bevoorrechte situatie bevind. Vind ik vrijheid dan wel zo belangrijk? Vind ik bijvoorbeeld gelijke kansen en zekerheid dan niet veel belangrijker? En nog een stap verder: Ga ik me wellicht geweldig ergeren aan de vrijheid die de bevoorrechten zo makkelijk gebruiken? Een vrijheid die mij zelfs kwetst? Niet zo zeer op mijn geloof of overtuiging, maar vooral op een unheimisch gevoel omdat het gebruik van vrijheid door anderen zo vreselijk voorbij gaat aan mijn eigen situatie die ik als “kansloos” omschrijf? Ga ik dan niet op zoek, wellicht uit jaloezie zonder dat te willen toegeven, naar gelijkheid? Ik voel langzaam een zekere boosheid in mij opkomen………

Als die vrijheid zo belangrijk voor mij is, in een leven op deze wereld wat ik leef met vele anderen, kan die dan wel bestaan zonder gelijkheid en broederschap? Moeten we niet op z’n minst vrijheid beter definiëren alvorens dit “recht” duidelijk te maken aan anderen? Mensen met minder kansen? Bijvoorbeeld uit andere culturen?

Ik roep al jaren lang dat ik plichten heb……., en dat daaruit een aantal rechten voortkomen.

Welke plichten heb ik dan/hebben wij dan in te vullen, alvorens mijn vrijheid van mening te mogen uiten? En op welke manier?

Ik houd me voor ieder advies aanbevolen. Ik ben er nog niet uit……….

Rob Franse, 27 januari 2015