Plotseling was je er weer, Ron Brandsteder, op zondagavond na een ellendige en zeer zorgelijke week. Als een echo van een blij verleden.
Eens te meer blijkt hoe belangrijk oprechte vrolijkheid en aandacht zijn. Misschien nu wel meer dan ooit.
Dat is wat jij ons bracht. Dat is wat we ook juist nu nodig hebben. Zeker op het eind van de dag.
Jouw gave zat diep in jouw persoon. Jij wist, welke bal dan ook, op zo’n manier terug te kaatsen dat de ander er met plezier iets mee kon doen. En dat ook deed.
Een bizar verschil met de huidige sfeer waarbij goed bedoelde ballen uit de lucht geschoten worden. Niet doorgekaatst.
Volgens mij staat ons maar één ding te doen: We moeten de rijen sluiten en links en rechts inruilen voor werkelijke democratie. Werkelijk rekening houden met elkaar. Samen vooruit. Met waar mogelijk een lach!
‘Denkend aan Holland zie ik een blije lach langs vele verschillende inwoners gaan’.
Precies datgene wat een goed kabinet en een goede tweede kamer weet te faciliteren…….
Op naar een hoopvolle week.
Want hoop doet niet alleen leven maar is juist deze week meer nodig dan ooit.
Dank Ron.
Rob Franse, 16 februari 2025