Dat doe je door te zorgen voor ruimte en verveling.
Door met een open geest rond te lopen of te slenteren. Kijkend en waarnemend.
Niet voort sjokkend met de kop tussen de schouders en de blik op oneindig.
Zo zorg je voor ontmoetingen. Met wie of wat dan ook.
Je víndt mensen en dingen doordat je níet zoekt.
‘En toen liep ik er zomaar tegenaan …..’
Daar neem je dan de tijd voor. Je verbaast je. Het inspireert.
Het brengt je creativiteit weer op gang.
Weg met de gelatenheid die voortkwam uit zorgen en gepieker.
Op naar een tafel om samen te praten, ongestoord.
Op naar de haard waar de kat al ligt te spinnen.
Geen zorgen of gepieker maar mijmeren.
Op weg met nieuwe plannen die uit het niets ontstaan.
Nieuwe motivatie.
Zorgen over de wereldproblematieken voor een tijdje achter je latend.
Omdat je jouw tijd inmiddels aan nieuwe zaken besteedt.
Je geen tijd meer wílt besteden aan zaken waar je nauwelijks invloed op hebt.
Lekker!
Rob Franse, 7 februari 2025