En als iets niet anders is dan zul je het moeten accepteren.
Trump en de Republikeinen zijn eerlijk gekozen in een goedgekeurd democratisch proces. Net zo goed en op dezelfde wijze als destijds de Brexiteers en vele andere nationalistisch getinte partijen in de Westerse wereld in parlementen en regeringen zijn terecht gekomen.
Natuurlijk kun je je afvragen, nee, moet je je afvragen wat daar de oorzaak van was en is en hoe je dit had kunnen voorkomen. Velen, waaronder ikzelf, denken namelijk dat deze ontwikkelingen echt niet goed zijn voor wie dan ook.
Met nadruk op ‘denken’. Niemand die dit met zekerheid kan zeggen.
Zorgelijk wordt het nu vooral voor ‘de elite’ in de VS. Daar krijgen de Republikeinen waarschijnlijk de absolute macht. Dat zorgelijke geldt ook, zij het in mindere mate, voor de rest van de wereld.
‘We’ zullen dus 2 dingen moeten doen:
Allereerst ons aanpassen aan deze nieuwe werkelijkheid (zoals waarschijnlijk een hogere rente, meer inflatie, meer zorgen voor eigen veiligheid, minder welvaart, minder aandacht voor natuur en milieu etc.
En vervolgens veel meer aandacht moeten besteden aan die heel grote groep mensen die geen prettige woning en woonomgeving kan vinden, niet tussen enigszins gelijkgestemden kan wonen, niet prettig kan rond komen (samen met hun kinderen), geen perspectief ziet, de huidige ordening van deze multiculturele leefomgeving nauwelijks meer begrijpt en geen vertrouwen meer heeft in de overheid.
Daarbij moeten we ons goed bedenken dat die groep die met bovenstaande problemen te maken heeft echt klaar is met mensen die hen vertellen hoe ze wel en hoe ze niet moeten leven. Dat is iets wat onvoorstelbaar veel kwaad bloed zet en ook in het verleden tot onvoorstelbare ellende geleid heeft. Lees bijvoorbeeld ‘Het Pauper Paradijs’.
Zelf moet ik hierbij vooral terugdenken aan mijn tienertijd waar -een enkele uitzondering daargelaten- ouders en docenten me van alles vertelden, verboden en afdwongen zonder ook maar één van mij werkelijke vragen te beantwoorden of noden op te lossen.
Ook moet ik terugdenken aan die coach die zei ‘ze doen gewoon niet wat ik zeg’. Gast, waarschijnlijk had je wel de kennis maar niet het vermogen om jouw boodschap geaccepteerd te krijgen!
Ik heb geluk gehad en ben er uiteindelijk goed uitgekomen. Dat is een geluk wat zeker niet iedereen ten deel valt. Heel vaak buiten de eigen schuld!
En dus?
Moeten we beginnen om weer -ook als privé persoon- fatsoenlijk met elkaar om te gaan en echt naar elkaar te luisteren. Democratie kan niet zonder fatsoen. Waarbij we ons goed moeten bedenken dat mensen in de kou laten staan, onbegrijpelijk zijn, neerbuigend zijn en het niet zorgen voor een hanteerbare ordening van de omgeving ook onfatsoenlijk is.
Rob Franse, 8 november 2024