Zoveel mazzel gehad!

Het was zo’n grijze en koude ochtend. De krantenberichten waren te betitelen als ‘droevig, zorgelijk en in ieder geval niet leuk’. Eerst maar even naar buiten en de benen strekken dus.

Het artikel over jeugdzorg bleef hangen. En dan vooral het feit dat nogal wat ‘cliënten van de jeugdzorg’ op hun 18e verjaardag een prachtig cadeau krijgen, getiteld ‘nu mag je het helemaal zelf uitzoeken’!’. Het interview met één van die 18-jarigen gaf zeer veel inzicht in diens onzekerheid en zelfs wanhoop.

Hoe anders was dat in mijn situatie. Of in die van mijn kinderen. Opgegroeid in veiligheid en zekerheid. Een plek om op terug te vallen. Maar misschien wel vooral het in de grondverf gezet zijn. Het vermogen ontwikkeld hebben om vanaf daar zelf verder te gaan, desnoods door nieuwe grondverf aan te brengen. En stukje bij beetje een laklaag aan te brengen die jou het beste past.

Je hebt daar twee dingen voor nodig. Ten eerste de mazzel dat je niet alleen gezond bent maar ook toevallig bent uitgerust met een aardig voorkomen en genoeg verstand om je relatief gemakkelijk aan te kunnen passen in de wereld waarin jij leeft waardoor je bovendien vrij makkelijk geaccepteerd wordt. Ten tweede het vermogen -ook als bovenstaande iets tegenvalt- om er zélf wat van te maken; gebruik te maken van je capaciteiten. Ze te ontwikkelen. Dat is helemaal niet vanzelfsprekend. Eigenlijk komt er nog een derde zaak bij kijken en dat is dat je stomweg geen echte pech hebt.

Wanneer je het nieuws dan nogmaals leest dan denk ik vooral: Ik woon gelukkig niet in de Oekraïne, we hebben hier relatief weinig last van de klimaatveranderingen, ik zit financieel aan de goede kant van de streep, ik heb nooit gebrek aan aandacht gehad, ik heb het in m’n werk altijd goed naar m’n zin gehad, ik heb een fantastische echtgenote en leuke kinderen, het gaat goed met de kinderen, het gaat goed met ons……. En natuurlijk heb ik ook zo m’n dingetjes. Maar wat stellen die helemaal voor wanneer ik dat vergelijk met die nieuwsberichten?

Natuurlijk zou ik nu heel trots kunnen zijn op alles wat ik voor elkaar heb gekregen. Tot je naar het woord ‘gekregen’ kijkt. Want daar begint het allemaal mee. Heel veel van m’n tevredenheid komt voort uit dingen die ik ‘gekregen’ heb.

Wetende dat de mens een buitengewoon beperkt wezen is -ik ben daar geen uitzondering op- moet je blij zijn dat je binnen of met die beperkingen -van jezelf en van de maatschappij om je heen- toch zo tevreden en gelukkig kunt leven.

Zoveel mazzel heb ik dus gehad. Of heb, natuurlijk. Een reden te meer om bij te blijven dragen aan die maatschappij. Waarbij het woord ‘barmhartigheid’ terrein wint richting diegenen die dit ‘verdienen’. Diegenen dus die niet datgene hebben meegekregen waarop ze zelf verder konden bouwen.

Veel mazzel!

Rob Franse
26 januari 2023

2 gedachten over “Zoveel mazzel gehad!”

  1. Beste Rob,
    Ik geef niet snel ergens commentaar op of instemming met wat wordt geschreven.
    Dit keer wil ik je schrijven dat het mooi artikel is, wat inderdaad ons geluk met het leven weergeeft.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *