We vinden de antwoorden niet om de simpele reden dat we overvoerd worden met steeds heftigere informatie en ruwere reacties dan we kunnen verwerken. Ontwikkelingen gaan razendsnel door terwijl we dat er gewoon niet bij kunnen hebben. We hebben eigenlijk behoefte aan een periode waarin er even helemaal niets verandert zodat we kunnen wennen. Om ons vervolgens goed te informeren, na te denken en te overleggen. Waar te nemen en te luisteren.
Het is een reden voor mijn onrust en gejaagdheid. Een reden om nauwelijks aan goede artikelen toe te komen.
Het is naar mijn overtuiging een reden waarom zo veel mensen onredelijke argumenten gebruiken om ‘niet mee te doen’. Het onbewustzijn roept dat het niet klopt (wat natuurlijk waar is in deze chaotische tijd) maar het bewustzijn roept vervolgens om daar tegenin te gaan. Dat op zich is een natuurlijkere weg, die bovendien beter voelt, dan de weg waarop je in veel onzekerheid zou moeten zoeken. Maar of het verstandig is?
De laatste 36 uur pijnigde ik m’n hersens. Dat wisselde ik zoveel mogelijk af met praktische zaken en veel buitenlucht. Vanavond, bij de open haard, las ik op een der laatste pagina’s van de NRC een verhaal over Nexus en Rob Riemen. Al enigszins suf gelezen het gehele artikel toch uitgelezen. Wat een verstandige praat. Maar wederom blijft de vraag, die ik hen 5 jaar geleden al stelde en waar ik nooit antwoord op kreeg, ‘Hoe dan?’……
Het is mooi om diepzinnig na te denken. Het zou nog mooier zijn wanneer je dit veel breder kunt delen en op zo’n manier weet te positioneren dat een flink aantal mensen zal denken ‘als we dat nou eens in praktijk brengen?‘.
Zie daar de grote problematiek van dit moment. Echte denkers blijven denken. Uitvoerders, zoals een kabinet, lijken nauwelijks aan denken toe te komen. Ook zij lijken ten onder te gaan aan een rijstebrij van (media)reacties.
En nu? Kunnen we de wereld even stilzetten? Of in ieder geval ophouden met reageren via (social)media, demonstraties, protesten, vuurwerk, ongemanierde praat en beschuldigingen?
Het is inmiddels zover dat ik noch denker noch bestuurder/uitvoerder zou willen zijn in het maatschappelijk domein. Een domein wat toch altijd mijn grote interesse heeft gehad. Ik overweeg me terug te trekken als veel denkend mens hierover en meer tuinier te worden met simpele uitstapjes langs de mooie historie en natuur in mijn eigen omgeving.
Er lijkt stomweg geen beginnen aan.
Dat heb ik geloof ik nog nooit eerder gedacht.
Brrrrrr…….
Rob Franse, 19 november 2021