Maand: augustus 2021

Vul het maar in! Wat deden we daarna? Nog een glas en nog een plas?

In het beste geval denken we na. We praten met anderen. Om ons daarna weer zuchtend over te geven aan ‘wat kan mij het ook schelen. Kan ik er wat aan doen?’

Wat dat betreft kan ik me iets voorstellen bij complotdenkers. Samen boos zijn op met name de overheid en het grote bedrijfsleven (maar helaas vaak zonder de juiste argumentatie). Hoe dan ook, je bent samen in protest. Iets wat best lekker voelt. Tot het moment dat je terugleest wat je eigenlijk gedaan hebt door samen het Capitool te bestormen………

Ben ik zoveel beter? Zittend achter m’n glas? Betweterig vertellend hoe het in elkaar zit en dat vooral anderen nu aan de slag moeten want dat ik, op mijn leeftijd, het allemaal in mijn tijd gedaan heb en nu geniet van m’n welverdiende luxe? Dat het aan anderen is?

In dat gedrag voel ik me in ieder geval niet alleen. Vele bedrijven en regeringen ‘bestuderen’ het laatste klimaatonderzoek (alsof daar iets nieuws in staat). Onze politieke partijen nemen de tijd om tot een nieuw kabinet te komen op basis van …..? (Alsof het de vraag is waar het nu om gaat). Maar actie?

Inmiddels ben ik bijna zo ver dat ik denk dat iedereen gelijk heeft. Wees er vooral blij mee.

Maarrrrrrrrr. Daarmee kom je precies nergens! Volgens mij hebben we, in volgorde, de volgende problemen: Overbevolking, Vernietiging van ons milieu, Uitputting van onze Aarde, Onuitroeibare virussen en bacteriën en Ongebreidelde consumptie.

Of ik me daar schuldig bij voel? Nou, bij tenminste 3 van de 5. Of ik er iets aan doe? Ja, maar ik ervaar het als minimaal. Of ik denk er meer aan te kunnen doen? Neen! En kom me niet aan met alle kleine beetjes helpen.

Ik kan de bosbranden niet stoppen. De overstromingen niet stoppen. De groei van de wereldbevolking niet stoppen.

Ik voel me nietig.

Dus nog een glas?

Soms, maar met steeds grotere regelmaat, kan ik na zo’n (extra) glas en voor het slapen gaan wel eens denken dat ik de oplossingen weet. Dat ik aan de slag moet. Om daarna de slaap te vatten van een onschuldig, nietig, goed bedoelend mens.

Welterusten.

Het is nu eerst en echt aan de verschillende landelijke regeringen. Stop met debatteren over politieke overtuigingen en ga aan de slag!

Rob Franse, 11 augustus 2021

Ik wil me weer vrij kunnen bewegen. Ik wil niet bang zijn. Ik wil me veilig voelen. Ik wil in het leven een zekere voorspelbaarheid hebben wat zoveel betekent als dat ik wil kunnen vertrouwen op onze dijken zodat we geen overstroming krijgen. Ik wil kunnen vertrouwen op een goede gezondheidszorg voor het geval ik ziek word. Op de politie zodat ik veilig over straat kan. Op de brandweer voor het geval er toch brand ontstaat ondanks alle voorzorgen.

Ik wil er op kunnen vertrouwen dat ik bij groen veilig kan oversteken. Dat de andere kant dus rood licht heeft. En dat mensen dan ook stoppen. Ik rook niet in een restaurant, hoe graag ik dat ook zou doen, opdat anderen zeker weten dat ze rookvrij kunnen dineren.

Ik haal vrij adem omdat ik weet dat de lucht veilig genoeg is om in te ademen.

Dat vrij ademen durf ik helaas niet overal. Ik mijd grote gezelschappen vanuit een zeker wantrouwen. Net als afgesloten ruimtes trouwens.

Wanneer ik dit zo teruglees dan heeft vrijheid dus alles te maken met veiligheid en voorspelbaarheid. Daartoe ben ik ook opgevoed door ouders, school, werk, vrienden en kennissen. Zelfs door boze buurmannen.

Daartoe heb ik m’n kinderen ook opgevoed. Middels liefde en aandacht mét kracht. Waardoor ik als opvoeder kon zorgen dat zijzelf ook zouden gaan handelen met kracht. De kracht om goed na te denken, juiste beslissingen te nemen en je waar nodig te laten dwingen. Zoals het stoppen voor een rood licht. Dat alles in de hoop dat anderen hun kinderen ook zo zouden opvoeden.

Maar wat schetst mijn verbazing?

Her en der hoor ik groepen mensen roepen dat ze, net als ik, hun vrijheid terug willen. Mooi! Maar toen ik goed luisterde bleek dat ze hun vrijheid helemaal niet terug wilden. Ze wilden zelf kunnen beslissen zonder rekening te houden met het algemeen belang.

Nou snap ik daar wel iets van. Ik wil eigenlijk ook in een aantal zaken stomweg zelf kunnen beslissen. M’n zin krijgen.

Alleen noem ik het dan niet m’n eigen vrijheid maar m’n eigen zin krijgen ………

Zijn we net een aantal decennia aardig onderweg om bijvoorbeeld ook mensen uit het Oostblok en homo’s vrijheid te geven (of beter gezegd het hen niet langer te ontnemen). Zijn we steeds meer in staat om minder mensen in armoede te laten leven (en hebben we nog een lange weg te gaan). Zetten we eindelijk wat verstandige stappen ten behoeve van het klimaat……………..

……… om dan geconfronteerd te worden met mensen die ‘hun vrijheid terug willen’ of ‘zich niet laten dwingen’ maar eigenlijk zeggen dat hun eigen ikkie belangrijker is en het zelf beter weten.

Laat ik het er maar op houden dat we een verschillend begrip van vrijheid hebben.

…..diepe zucht……..

Rob Franse, 5 augustus 2021