Waarom reageren jullie niet?
Ik had nog niet zo lang geleden een mooi evenwicht. Jullie probeerden dat te verklooien maar ik kon het redelijk aan. Tot zo’n 50 jaar geleden. Toen begonnen jullie vals te spelen. Jullie hielden te veel mensen in leven en ‘maakten’ te veel mensen die jullie vervolgens ook nog in leven hielden. Ik probeerde daar wat tegenin te brengen door bepaalde gebieden te droog, te nat of te warm te maken zodat daar in ieder geval niet meer geleefd kon worden. Laat staan voedsel verbouwd kon worden. Jullie reageerden met slimme oplossingen waardoor de voedselvoorziening toch enorm toenam.
Ik probeerde wat epidemische ziekten op jullie los te laten. Niet zo moeilijk hoor; jullie gaven zelf de voorzet door voorheen gescheiden levensvormen dwars door elkaar en bij elkaar te gooien. Ook daar vonden jullie oplossingen voor middels bijzondere vaccinatieprogramma’s. Jullie hielden zelfs mensen in leven die nauwelijks uitzicht hadden op wat ik een gezond leven noem.
Ik ging nog flinke stappen verder en verschroeide m’n eigen oppervlak middels bosbranden. Ik overvloeide mezelf met regenval en overstromingen. Ik smolt m’n eigen polen.
Een tijdje heb ik gedacht dat jullie het begonnen te begrijpen. Iets met een anticonceptiepil. Iets met één kind politiek in China. Iets met minder kinderen bij beter opgeleide vrouwen. Maar helaas; her en der worden vrouwen voldoende onderdrukt en/of dom gehouden om niet anders te kunnen dan veel kinderen te baren. Sommige landen moedigen vrouwen zelfs weer aan om meer kinderen te krijgen. Die kinderen zouden ‘economisch nodig zijn’. Voor hun ouders. Door zo hard mogelijk te werken of te emigreren naar een rijk land.
Wat willen jullie dat ik nog meer verzin om mezelf in leven te houden?
Jullie zijn hier voor gemiddeld zo’n 70 jaar. Ik wil graag iets langer mee dan dat.
In de aanbieding heb ik inmiddels een bijna onverwoestbare schimmel. Bacteriën die bijna resistent zijn tegen jullie middeltjes. Virussen die jullie waarschijnlijk covid-83, variant omega, gaan noemen. Ik heb nog wat ijs liggen wat ik kan laten smelten. Lekker veel ijs. En ik overweeg om een vrij onschuldig maar effectief onvruchtbaarheidsvirus op jullie los te laten.
Ik heb geen hekel aan jullie, maar ik moet zelf wel in leven blijven.
Hallo, hier Aarde……….
Geniet van me.
Spaar me!
Ik kan jullie niet allemaal tegelijk aan, wetende dat jullie je gedrag nooit voldoende en tijdig kunnen aanpassen.
Rob Franse, 26 augustus 2021
Rob, mooi en leuk verwoord wat een groot deel van het (wereld)probleem is. Helaas zal de doelgroep die zich daartoe aangesproken kan voelen jouw prikkel helaas niet (kunnen) lezen.