Een ándere conclusie na de verkiezingen!

Ik weet niet zo zeker of links historisch verloren heeft. Ook weet ik niet zo zeker of liberaal wel gewonnen heeft. Of dat ‘we’ zo evenwichtig zijn.

Volgens mij is er iets heel anders aan de hand.

Mensen worden gedreven door angst en hebzucht en in het bijzonder door de combinatie van die twee, te weten de angst om het verworvene kwijt te raken. Momenteel zijn mensen bovendien stomweg murw gebeukt door een jaar lang corona maatregelen. Door de onzekerheden die op ons afkomen. Door de onzekerheid of we straks normaal zomer kunnen vieren. Of we wel op vakantie kunnen. Of we straks nog wel een baan hebben. Of het vaccineren ons gaat helpen. Of ….. moet ik nog doorgaan?

Precies op dat moment zijn er verkiezingen. Verkiezingen met grote thema’s als de opwarming, het milieu en duurzaamheid. De verdeling van welvaart en vooral de kansen die behoorlijk ongelijk zijn. De schuldenberg. Het tekort aan woningen. De ouderenzorg. De gezondheidszorg. Het onderwijs. De geopolitiek. De rol van Europa. Het vertrouwen in de samenwerking tussen politiek en het ambtelijk apparaat. De rol van de grote webwinkeliers. De rol van social media. De wanhoop onder veel scholieren. Het voortbestaan van vele kleine bedrijven en ZZP’ers. Kortom: Een mix van zorgen over de directe en de verdere toekomst.

Tijdens de verkiezingen van afgelopen week kon je grofweg kiezen uit 4 smaken:
1. Het bekende recept verkocht als vertrouwd of nieuw leiderschap (geloof nou maar in mij, dan komt het goed en dan heb jij geen zorgen)
2. Waarschuwers tegen van alles, die jou vertellen dat jij (!) het anders moet gaan doen want anders! (of ze gelijk hebben of niet, Jij moet in actie komen)
3. Delers van boosheid (vaak met best wel juiste analyses -ofschoon lang niet altijd- maar zonder echte oplossingen)
4. Je schouders ophalen en niets doen (niet stemmen dus)

En de uitslag is:
Groep 1: 44%. Vermoedelijk een groep die iets te verliezen heeft
Groep 2: 19%. Een groep die gelooft dat het anders moet. Om welke reden dan ook
Groep 3: 19%. Een groep die niet (meer) gelooft in ‘anders’ maar stomweg boos is en geen vertrouwen meer heeft
Groep 4: 18%. Een groep die alle vertrouwen verloren heeft

Het moge duidelijk zijn:
44+19=63% van de kiesgerechtigde bevolking heeft het vertrouwen in de politiek niet verloren. 37% heeft dat in meerdere of minder mate wel! Dat is best veel!
Een groot deel van die 63% heeft eigenlijk best wel graag dat mensen waarmee ze zich enigszins kunnen identificeren de leiding nemen. Wellicht in de hoop dat er veel bij het oude blijft. Dat er in ieder geval niet al te grote veranderingen in hun leven zullen plaatsvinden. Hen niets afgenomen of opgelegd wordt. Best wel slim van de VVD en van D66.

Maar nu verder! Deze partijen die de facto zeggen te gaan ontzorgen en vragen hen te vertrouwen hebben als je het mij vraagt een dubbele opdracht.

Allereerst moeten ze eerder genoemde uitdagingen aan.

Maar daarnaast moeten ze zichzelf eigenlijk als net zo’n belangrijke doelstelling opleggen dat ze die 37% die boos of teleurgesteld is en de schouders ophaalt weten te halveren! De reden van hun boosheid of wantrouwen wegnemen.

En dat in de wetenschap dat ze de kiezers vooral niet teveel moeten verontrusten of betrekken. Niet te veel moeten laten meepraten en vooral niet teveel moeten vertellen hoe de kiezers het zelf anders zouden moeten doen. ‘Men’ wil gemak zonder negatieve veranderingen voor henzelf. En oplossingen voor hun eigen problemen.
Doe je dat fout dan voorspel ik dat zeker de helft van die 19% die nu tot groep 2 behoort straks zal behoren tot de groepen 3 of 4.

Tegelijkertijd zou ik tegen klassiek links willen zeggen: Of je nou gelijk hebt of niet, het gaat erom dat je gelijk krijgt! En dat doe je niet alleen maar door anderen te vertellen wat Zij anders moeten doen. Al eens overwogen te pleiten voor meer winstgevendheid zodat er meer te verdelen valt? In plaats van alleen maar te praten over verdelen?

Dus, als VVD en D66 het gaan doen zoals ik hoop ………. dan gaan we een mooie toekomst tegemoet.

Wat een land en wat een tijd. En dat vanuit een relatief zeer welvarend plekje op Aarde. Althans, voor het merendeel van ons. En dat dat merendeel maar mag groeien.

Rob Franse, 19 maart 2021

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *