Goede ervaringen delen doet wonderen!

Zeker wanneer dit in een ongedwongen en ontspannen sfeer gebeurt. Wanneer het over een ervaring gaat die beider interesse heeft. De ervaring goed verteld wordt. Je elkaars reacties kunt zien en daarop kunt reageren.

Sommige oudere mannen kunnen dat verdraaid goed. En ach, als het verhaal dan een beetje aangedikt is dan nemen we dat op de koop toe. Het is immers een mooi verhaal. Een mooie ervaring.

Vele jongeren kunnen dat trouwens ook goed. Mits ze iets ervaren hébben! En daar hebben we een probleem te pakken. Vooral omdat jongeren momenteel zo verdraaid weinig meemaken. Juist op het moment dat je jezelf moet ontwikkelen door vele ervaringen op te doen en die te horen van andere jongeren.

De jongeren zijn natuurlijk niet de enigen met dit probleem. Vele, zeker alleenstaande, ouderen maken momenteel ook veel te weinig mee.

Of ik daar oplossingen voor heb? Mijn oma had destijds een klein notitieboekje waarin ze haar ervaringen opschreef en dat met ons deelde. Wat mij betreft werkte dat goed. Zeker voor haarzelf.

En voor jongeren? Eigenlijk weet ik daar maar één oplossing voor: Zorg dat ze weer dingen gaan ervaren; dan maar even niet bij oma langs. Naar en jammer maar beter dan alleen opgehokt zitten met je door het lijf gierende hormonen.

Het tegenovergestelde, het delen van vervelende ervaringen, doet soms ook wonderen. Maar dan van het soort waar de meesten van ons niet op zitten te wachten. Zoals verhalen over slepende ziektes, de manier waarop de zorg daar mee omging of verhalen over vreselijke bevallingen (in het ergste geval begeleid door foto’s of video’s die je echt niet wilt zien).

Zo voort denkend hebben we hier ook de verklaring waarom ‘links’ het al jaren zo slecht doet in de politiek. Ze hebben geen mooie ervaringen te delen. Geen successen te melden. Nog erger: Het gaat bij hen nooit om ervaringen. Het gaat om meningen. Meningen die er op neerkomen dat ‘de anderen’ het anders moeten doen. Iets waar je natuurlijk nooit veel vrienden mee maakt. Ongeacht of ze gelijk hebben of niet.

Want hoe krijg je mensen zo ver dat ze nieuwsgierig worden en zich gaan verwonderen? Iets ook eens willen lezen, beluisteren, proberen of proeven? Door een goed verteld verhaal uit eigen ervaring van iemand anders waarbij er ter plekke iets te bekijken, te beluisteren, te proberen of te proeven valt.

Mijn goede ervaringen? Die er vaak toe leiden dat anderen zich ook gaan verwonderen? Zich gaan verdiepen en zelf gaan proberen? Op één: het bij ons aan tafel, bij de haard of in de tuin genieten van een mooi maal met dito wijn. Wijn waar ik altijd iets over vertel voordat ik deze laat proeven, geschonken in een mooi glas, wat vervolgens met aandacht overhandigd wordt. Op twee: alle verhalen die we als Historische Kring Maarssen en het Vechtstreekmuseum op verschillende manieren delen over onze historische omgeving. Op drie: het ons beperken tot die groep mensen die zichzelf ook graag verwondert zonder daar direct op terug te roepen ‘maar ik vind…. ’.

Nou laat ik het daar maar even bij houden.

Ervaar, deel en verwonder!


Rob Franse, 18 februari 2021

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *