Waarheid? Dat kunnen we helemaal niet aan!!

Waren we maar ingesneeuwd. Dan konden we stomweg nergens heen. Dat zou voor zoveel mensen zoveel makkelijker zijn dan iets als een pandemie……

De laatste weken zie je meer en meer mensen worstelen met heel veel verschillende, vaak opgelegde, beperkingen. Het doet me denken aan vroeger, toen we nog echte winters hadden. Een bordje met daarop geschreven ‘Gevaarlijk ijs. Niet schaatsen!’ hielp helemaal niets wanneer er toch iemand een rondje reed. Iedereen er achteraan. Tot er een paar tegelijk doorheen zakten. Dat hielp meestal wel.

Op weg richting de Kerst zijn velen van ons niet meer te houden. Velen rekken regels op of overtreden ze. Vaak met de beste bedoelingen. Soms onder het mom dat ‘je dit je oude ouders toch niet aan kan doen’. ‘Het zou weleens hun laatste Kerst kunnen zijn’ en dus komen we samen. Wrang is het dat het juist daardoor weleens de laatste Kerst samen kan zijn. Ook wrang is het dat het eerlijke verhaal meestal net iets anders ligt: Je wilt het zelf zo ontzettend graag!

Daar is helemaal niets mis mee. Met dat zelf graag willen. Maar wees er eerlijk in! Ga niet in gesprek met die anderen in de familie of de vriendengroep die het ook zo graag willen maar ga in gesprek en luister naar diegene die de waarheid wel aankan. Meestal is dat degene die niet alleen de waarheid aankan maar ook aandurft. Iemand met een boodschap, zo blijkt uit onderzoek, die we meestal niet willen horen. We luisteren 6 keer liever naar iemand die roept dat ‘het best wel kan’. Onzin natuurlijk, maar zo zitten wij mensen nu eenmaal in elkaar. Iets wat diegene die de waarheidsboodschap uitdraagt donders goed weet. Hij of zij weet dat de populariteitsprijs hiermee niet gewonnen wordt. Hij of zij wil slechts ongelukken voorkomen. Ongelukken als ‘nooit meer met z’n allen Kerst vieren omdat we zo nodig ook tijdens een pandemie bij elkaar moesten zijn’.

Waarom dan juist ‘Kerst met z’n allen’ volgens velen niet overgeslagen kan worden? Omdat het niet zozeer een feest van de waarheid is maar een feest van de hoop! Van hooggespannen verwachtingen. Van de terugkeer van het licht. Van een beetje nep…. Een variant op ‘brood en spelen voor het volk’ Dát wil je niet missen! O zo begrijpelijk. En normaal gesproken niets mis mee. Prima zelfs. Maar deze keer wél. Je zou zomaar eens het graf kunnen graven voor je tafelgenoten. Of voor vele medici en andere hulpverleners.

Of ík altijd zo verstandig ben? Nee! Daarom lees en luister ik. Ook naar minder blije berichten en boodschappen. En probeer ernaar te handelen.

Bijna niemand kan alle waarheid aan. Het is vaak (te) heftig. Het voelt soms oneerlijk en vaak is het dat ook. Soms is het onbegrijpelijk en vaak is het bijna niet te accepteren. De waarheid over dé wereld, jouw eigen kleine wereldje én de waarheid over jezelf is soms niet te verteren. Mede daarom zijn dagen als Kerst zo belangrijk. Even in een soort sprookje. Samen. Daarom is het zo belangrijk om leuke dingen te doen.

Maar ook, omdat bijna niemand die waarheid aankan, is het zo belangrijk dat we er voor zorgen dat díe mensen die dat wel kunnen op de juiste plekken zitten. En dat we daar naar luisteren. Er tevens voor zorgen dat mensen die zeggen dat van alles en nog wat wel zal meevallen niet op die plekken komen. En dat mensen met onwaarschijnlijke beloften, verwachtingen en aannames nooit op die plekken komen.

Zorg dus dat je, ook en misschien wel vooral met Kerst, leuke dingen doet. Leuke dingen die verantwoord zijn. Die anderen niet schaden. Die jou plezier opleveren. Desnoods, tijdelijk, in een schijnwereld of in een soort hedendaags sprookje.

Ik ga met Kerst, met een beperkt aantal mensen, doen alsof we ingesneeuwd zijn. Dat wordt vast oergezellig.

Na de Kerst zorg ik ervoor dat ik leuke dingen blijf doen. Zonder de werkelijkheid en waarheid te ontkennen. Zonder al te veel schade aan te richten aan deze wereld. Misschien wel wat aan deze wereld bij te dragen. In de hoop dat vele anderen dat ook zullen doen.

Of ik daarmee een wereldverbeteraar, dominee of betweter ben? Of ik het mezelf niet te moeilijk maak? Of ik te veel verwachtingen heb van anderen? Van dat alles wat, denk ik. Gelukkig heb ik een grote dosis zelfspot. En mensen om me heen die me af en toe uitlachen. Me weer op het juiste spoor krijgen.

Kom op! Bijt door! Hou vol! Maar ook: Geniet!


Vanaf mijn predikersstoel 😊,

Rob Franse, 10 december 2020

4 gedachten over “Waarheid? Dat kunnen we helemaal niet aan!!”

  1. Prachtig verhaal Rob. Maar ik ben katholiek, ben misdienaar en akoliet geweest. En vraag me dus af of een pastoor dat van zijn kansel ook zou zeggen!

Laat een antwoord achter aan Carlo de Meijer Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *