Winter 1962/1963

Wat was het koud en wat zaten we veel binnen. Ik was 6 jaar oud en het leven speelde zich vooral binnen af. Dat wil zeggen beneden want boven was er helemaal geen verwarming. Beneden gelukkig wel. In de voorkamer stond de kolenkachel en in de achterkamer een moderne oliekachel die veel ‘bloepte’ en waar we niet te dichtbij mochten komen. Bij de openslaande deuren in de achterkamer wilde je al helemaal niet komen. Ondanks een daarvoor hangende paardendeken was het er achter het enkelglas verdraaid koud. Wonderlijk eigenlijk dat we het warm kregen want de muren waren halfsteens.

Gelukkig konden we ons binnen goed vermaken. De achterkamer was onze speelkamer. In de voorkamer stond, naast de stoel van mijn vader, een buizenradio met daarnaast een trio track platenspeler (zo’n platenspeler waar de diamantnaald echt zwaar door de groeven van de plaatjes heen ging). Soms stond zo’n apparaat aan en hadden we muziek. Soms waren er nieuwsberichten (ik weet dat laatste niet zo goed meer maar m’n vader luisterde daar wel naar). Op het eind van de middag kwam de krant en van tijd tot tijd ging de telefoon. Die zwarte bakelieten telefoon hing in de gang waar het verdraaid koud was en waar soms ook mensen op belden die een buurman of buurvrouw wilden spreken. Dan ging je even naar buiten en tikte je op de ramen van die buren.

Was dat het? Ja dat was het. Eens in de week gingen we op woensdagmiddag een uurtje naar ene Hetty die 2 straten verderop woonde. Daar hadden ze een televisie (zwart/wit)! Samen met alle kinderen op de grond een uurtje kijken naar Okkie Trooi, Pipo de Clown en de Verrekijker. Niet veel later zouden wij zelf ook een TV krijgen waarop maar liefst één zender te ontvangen was. Ik weet niet meer zeker of hoe die zender heette; NTS? Of Nederland? Er kwam in ieder geval geen cijfer achteraan. Die 2e zender moest nog komen, net als een extra antenne op ons dak net onder de grote eerste antenne.

Maar goed. In die winter hadden we nog geen eigen TV. We hadden spelletjes zoals ganzenbord (wat heb ik veel in de put gezeten), domino en zwarte pieten (…….).

Waarom ik hier over schrijf? Omdat we deze winter wederom veel binnen gaan zitten. Zo koud als in 1962/1963 zal het niet meer worden. Gelukkig hebben ook wij, net als bijna 60 jaar geleden, verwarming; zelfs boven. En een radio, een TV en een krant. Ergens staat zelfs nog een platenspeler. Spelletjes hebben we ook dus wat kan ons nou helemaal gebeuren?

Zo beschouwd is er niets wat we missen. Behalve misschien het wachten tot de radio uitzending begint. Het wachten tot het avond wordt en het televisieprogramma begint. Het wachten op de krant met vers nieuws. Het wachten op een telefoontje waarna je naar de buren loopt om ze te waarschuwen dat iemand ze wil spreken.

Rob Franse, 15 oktober 2020

2 gedachten over “Winter 1962/1963”

Laat een antwoord achter aan rob Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *