Consunumeren, amunuseren en nuontmoeten

NU en wel onmiddellijk en zeker als er ook maar één andere is die het nu ook doet. Dat geldt niet alleen voor kinderen en dementerenden maar ook voor velen die qua leeftijd volwassen zijn. Het is ook zo oneerlijk. Hebben we eindelijk voldoende welvaart en dan moeten we toch wachten en uitstellen. Kijk, vroeger, toen het niet anders kon -bijvoorbeeld doordat je 6 maanden lang op een schip zat- was dat geen probleem. Maar nu, nu het kan, moet het natuurlijk ook nu en wel direct.

Ik snap het wel hoor. Het doet me denken aan de tijd dat mijn moeder begon te dementeren. Wanneer ze belde, wat ze een aantal keren per dag deed, dan was het haar niet duidelijk te maken dat ik niet onmiddellijk haar kant op kon komen. Tot ik riep ‘Mam, ik zit op m’n werk in Amsterdam en ik heb afspraken met klanten’. Die snapte ze en naar mijn idee gaf het zelfs rust.

Zo snap ik ook heel veel jongeren. Hersenen zijn pas op je vijfentwintigste volgroeid en opvoeding krijgt ook niet iedereen in dezelfde mate (misschien waren ouders te druk met amunusemeren). Bovendien gebeuren er op een leeftijd zo tussen de 15 en 25 jaar oud dingen die echt eenmalig zijn en die je dus echt niet wil missen. Houden we over de groep tussen de 25 en 105 jaar oud. Die groep zou ik niet willen vergelijken met (beginnend) dementerenden. Die groep heeft wel een ander probleem: Men wordt geacht eigen verantwoordelijkheid te kunnen nemen en zelfredzaam te zijn…… helemaal alleen zonder de steun van herders. Tsja, dat is voor het kuddedier wat wij zijn vaak wat al te veel gevraagd. Zeker wanneer veel schapen eigenlijk opgevoed zijn als prinsjes en prinsesjes die in de echte wereld plotseling ervaren dat ze helemaal niet als koningskind behandeld worden. Op zo’n moment kan het voorkomen dat niet het schaapachtige maar juist het ratachtige van het toch-niet-koningskind naar boven komt…..

‘Brood en spelen’ riepen de Romeinen al. ‘Laat wijsgeren zich bekommeren om de maag’ zei Lao Zi. En onze oosterburen wisten al lang dat ‘Het vreten voor de moraal komt’.

Het (neo-)liberalisme leert ons echter, in het verlengde van de Verlichting, om zelf na te denken……. Ook onze regering moedigt dat aan. Sommige mensen lijken dat slechts in te kunnen vullen met ‘Dat maak ik zelf wel uit’. Om vervolgens direct aan het consumeren en amuseren te slaan.

Amunuseer je, zou ik zeggen. Echt nadenken is vaak en voor velen toch teveel gevraagd. Uitstellen is dat al helemaal. En zonder consumeren ga je toch dood van de honger en de dorst?

Nou dan. Geniet nu van het leven. Consumeer. Amuseer. Ontmoet. Neem het risico. Stel anderen bloot aan de risico’s. Ga op zoek naar populistische stromingen en complotdenkers. Naar uitroepen die jou lekker gelijk geven. Het voelt vast heel goed……..

Proost?

Rob Franse, 27 augustus 2020

Eén gedachte over “Consunumeren, amunuseren en nuontmoeten”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *