Bukken!!

Dat deed je onmiddellijk wanneer dat geroepen werd. Het werd niet voor de grap geroepen en wanneer je niet snel genoeg bukte dan kon je gesnapt worden door de politie of door een beheerder. Het kon ook zijn dat je anders een (sneeuw)bal tegen je kop kreeg. Hoe dan ook, niemand hoefde te roepen waarom je moest bukken. Niemand riep ook terug ‘dat maak ik zelf wel uit’ of vroeg ‘waarom dan?’.

Als jochie en later als tiener buiten op straat reageerde je onmiddellijk. Allemaal. Dat bleek later ook nuttig wanneer je ging sporten in een team. Wanneer iemand riep ‘lopen!’ dan ging je. Vervolgens zag je wel of die bal kwam of niet.

Er waren natuurlijk enkelingen die dat niet deden …… Na een paar keer zag je die ook nooit meer terug. Het waren bovendien vaak diegenen die bij belletje trekken in de kraag gegrepen werden. Of we daar medelijden mee hadden? Welnee jôh, ze kregen onze hoon over zich heen. Het waren daarmee die gasten die je er ook niet bij wilde hebben wanneer je wat meer van elkaars gedrag afhankelijk was. Iemand die te langzaam reageerde kon immers de hele groep verraden.

Ik moest er aan terugdenken toen ik op 12 maart m’n conclusies trok uit de boodschap van onze regering. Opvolgen die noodoproep! De komende dagen zie ik vanzelf wel of het terecht is. Dan kan ik altijd nog vragen ‘waarom dan’. Desnoods kan ik m’n gedrag, na veel informatie van deskundigen, aanpassen.

Vervolgens zag ik vele dagen lang volksstammen hun eigen gang gaan. Bij sommigen drong het niet door, zoals ze later zouden zeggen. Een enkeling riep zelfs ‘ieder z’n mening’. Ik was en ben verbijsterd. Waarschijnlijk diegenen die vroeger op straat nooit meededen of er niets van geleerd hebben. Sukkels!

Of ik medelijden met ze heb? Natuurlijk niet. Het ergert me zoals het me vroeger als jochie ook ergerde. Ik hoop dat ze er van leren en de volgende keer (er komt altijd een volgende keer) wel direct reageren. Zonder stompzinnige eigen mening, domme vragen op het verkeerde moment of gewone onoplettendheid. Vroeger noemden we dat soort types ‘slome’ of ‘sukkel’. Uiteindelijk werden ze door de groep uitgesloten. Waarom? Omdat ze zich niet wilden (of konden?) aanpassen.

Weet je wat ik me afvraag? Hoe al die ‘niet afstand houders’ en andere droeftoeters op stranden of waar dan ook zich als kind gedroegen. Wat ze als kind op straat geleerd hebben. Wat ze in hun sportteam geleerd hebben. Misschien kwamen ze wel nooit op straat. Weet ik veel.

Misschien dat ik het binnenkort eens probeer wanneer ik een groep mensen buiten zie. Heel hard ‘bukken’ roepen. En wie dan niet onmiddellijk bukt ……….

Rob Franse, 27 maart 2020