De énige oplossing voor álle zorgen

Wanneer je een flinke stapel krantenartikelen van de laatste weken achter elkaar doorneemt dan valt je bij de derde keer iets op. Zo is het mij althans gisteren vergaan.

Wanneer ik het laatste jaar beschouw en terugdenk aan wat het grootste probleem was en is, dan merk ik bij mezelf een verandering op. Eerst dacht ik dat het milieu het grootste probleem was. Daarna dacht ik dat de tweedeling het was en het gedrag wat daaruit voortvloeit (wanneer jij je benadeeld voelt dan vind je al snel dat het milieuprobleem niet direct jouw pakkie-an is). Enzovoort.

Ook las ik dat fascisme zo’n beetje onze meest natuurlijk conditie zou zijn. Dat we bij gebrek aan goede vooruitzichten onrealistische nostalgische gevoelens krijgen. Dat ideeën steeds meer plaats maken voor gevoelens. Dat de groeiende eenzaamheid voor een deel bestaat uit het ons (willen) afsluiten.

Nogmaals de krantenkoppen: Radicale onzekerheid treft economie, klimaatplan risico voor gezondheid, boeren woedend over stikstofplannen, stress zal in 10 jaar tijd ziekteverzuim fors doen stijgen, dementie wordt de nieuwe volksziekte, woonruimte onbetaalbaar, ……

Wederom terug naar gevoelens en vervolgens handelen en stemmen op basis van die gevoelens. Gevoelens van ongemak en onzekerheid. Gevoelens waarvoor je herkenning en erkenning zoekt. Althans, zolang er niemand met een echt goed idee of plan komt!

En wat ís een goed plan? Dat is een plan wat ál je zorgen wegneemt. Of op z’n minst rekening houdt met alle zorgen. Wat heb je aan nieuwe woningen wanneer je het niet kan betalen? Wat heb je aan een klimaatplan wat geen rekening houdt met overlast van windmolens en warmtepompen? Wat heb je aan beleidsmakers die slechts één oplossing bieden voor één probleem en naderhand gecorrigeerd moeten worden door een ander soort deskundige dan die deskundigen die door hen geraadpleegd zijn? Iemand die uitsluitend oplossingen heeft voor het klimaatprobleem maar geen idee heeft hoe dat betaald moet worden roept uitsluitend irritatie op en is geen haar beter dan iemand die uitsluitend veel winst maakt (maar er wel netjes belasting over betaalt) zonder zich om de maatschappij te bekommeren.

We hebben dus een goed plan nodig. Een plan wat met (bijna) alles en iedereen rekening houdt. Een plan wat ook rekening houdt met vele verschillende gevoelens.

Voor een goed plan heb je goede ideeën nodig. Ideeën in meervoud. Ideeën van alle verschillende belanghebbenden. Ideeën van bèta’s én alfa’s, van theoretische deskundigen én van praktijkmensen, van voorstanders én van tegenstanders, van jong én oud, van boeren én bouwers én natuurbeschermers, van korte termijn denkers én van lange termijn denkers, van financieel belanghebbende én van sociaal impact denkers, van pragmatici én van filosofen, van juristen én van ethici.

Het doel van het plan moet meervoudig zijn, dus niet alleen een plan voor méér woningen, maar ook voor betaalbaarheid van die woningen waarbij rekening gehouden wordt met milieu en infrastructuur.

Ooit was ik als marketeer ‘in the lead’. Dat was een goede keuze omdat ik als marketeer uiteindelijk verantwoordelijk was voor het totaalplaatje van klanten die het product wilden hebben, verkopers die het wilden verkopen, accountmanagers die het lange termijn belang voor ogen hadden, product eigenaren die uitsluitend rendabele producten wilden hebben, legal, compliance, finance, de afdeling duurzaamheid en uiteindelijk m’n baas, de RvB, de RvC en de aandeelhouders.

Het was een tijd die relatief makkelijk was omdat er weinig hekken om afdelingen stonden en de impact van nieuwe media, automatisering en regelgeving nog gering was. Bovendien heb je binnen een bedrijf bijna geen last van media aandacht of van (politieke) partijen met hun eigen belangen.

Wég dus met de focus op klimaat. Wég met de focus op bezuinigen. Wég met welke focus dan ook. Ga voor het geheel! Stop met ‘afrekenen’ of ‘scoren’ op deelgebieden. Ga voor optimaal welbevinden voor alles en iedereen voor zowel de korte als voor de lange termijn.

Ga samenwerken met die mensen waarvan je misschien denkt ‘stomme milieugek, nare roker, lelijke veelverdiener, onverantwoorde raceliefhebber, …..’. Luister ook naar je tegenstanders. Geen enkele tegenstander is alleen maar slecht of dom.

Wanneer je via deze samenwerkingen tot goede plannen komt, zonder steeds maar het onderste uit de kan te willen halen voor jezelf of voor jouw achterban, dan zou het zomaar eens kunnen zijn dat kiezers minder met hun gevoel gaan stemmen maar meer op basis van deugdelijke plannen.

Dát is de oplossing voor álle zorgen.

Dat scheelt dan weer echt in de hoeveelheid zorgen die we hebben, vervelende protesten en heel verkeerd soort leiders die ons geen steek verder helpen.

Als klap op de vuurpijl zal ik met zo’n groep van heel verschillende mensen graag wat flessen nobele Bourgogne delen. Wat zullen die dan smaken!

Rob Franse, 23 oktober 2019

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *