Op een vredig terras ergens buiten de stad zit het gezellig vol. Men praat, drinkt, speelt schaak en luistert naar de muzikanten. Mannen, vrouwen en kinderen zitten vredig in de zon naast elkaar. Er staat een jongen op, een tiener, en hij begint te zingen. Hij kan goed zingen en de melodie nodigt uit om mee te zingen. De muzikanten besluiten hem te begeleiden. Na korte tijd begint iemand mee te zingen; anderen volgen. Ze gaan er bij staan waarbij enthousiasme en volume toenemen. Bijna iedereen zingt nu enthousiast mee; fanatiek bijna.
Een oudere man blijft zitten en zingt niet mee. Je ziet zijn moedeloosheid en machteloosheid. Hij ziet waar dit toe gaat leiden. Hij ziet het en hij weet het. En hij weet dat hij er niets tegen kan doen. Twee mannen verlaten het terras en kijken nog één keer om, waarbij de ene aan de andere vraagt ‘ You still think you can control them?’. Een antwoord blijft uit……………………..
Wie kan deze gezonde tiener zijn optimisme kwalijk nemen? Wat weet hij überhaupt, anders dan dat hij een leven voor zich heeft. Een leven waarvan hij iets wil maken. Wie neemt het de meezingers, vaak ouders met kinderen, kwalijk dat ze optimistisch zijn. Of willen zijn. Wie neemt het hen allen kwalijk dat ze er bij willen horen? Wat weten ze? Wat kunnen ze weten? Eindelijk lijkt er vooruitgang te zijn. Lijkt het met hen allemaal beter te gaan.
Kun je wanneer je jonger bent dan zegge 55 jaar oud, luisteren naar de risico’s van ontwikkelingen en bewegingen? Wíl je het horen? Ben je nieuwsgierig naar die ouwe man die niet meezingt? Hij zou toch een réden moeten hebben om niet gezellig mee te doen? Of negeren we hem liever?
Waarschuwingen van oude mannen en vrouwen wanneer je ‘net zo lekker gaat’….. ;de oude mannen en vrouwen weten dat het zinloos is. Sommige golven kun je gewoon niet tegenhouden hoe graag je ook zou willen. Wat zou er dan wel kunnen helpen? Afgezien van de vraag of het niet al te laat is om nog iets te kunnen doen?
Misschien wel kijken en luisteren naar een filmpje van 3 minuten. En je daarna afvragen of precies hetzelfde als wat daar op het terras plaatsvindt, als voorbode van één van de meest duistere perioden uit onze geschiedenis, zich niet veel vaker voordoet. Ook nu. Ook bij jou. Sommige risico’s zal je misschien herkennen maar evenzovele niet. De echte risico’s zijn bijna altijd mooi verpakt en dat maakt ze zo risicovol!
Google voor het filmpje van 3 minuten naar ‘tomorrow belongs to me cabaret’. Daarnaast (of daarna) kun je natuurlijk ook de complete onvolprezen film ‘Cabaret’ bekijken.
Rob Franse, 9 februari 2018