Schande! Een overheid die menselijke waarden vergooit.

Ergens hoog in ivoren torens huizen ministers, parlementariërs en een deel van de hogere ambtenaren. Zij maken regels, vaak vastgelegd in wetten. Geen enkele wet is altijd en voor iedereen goed. Soms zijn wetten gewoon slecht en onwerkbaar. Het gebeurt. Waar mensen werken maken mensen fouten.

Echter! Zodra wetten én de uitvoering daarvan de menselijke waarden aantasten –zoals de Wet werk en zekerheid, de WW en de IOAW-, dan…… Ja, wat dan…. Je zult maar ambtenaar zijn, medewerker bij het UWV of bij de gemeentelijke sociale dienst en dag in dag uit zien hoe vele regels averechts werken. Mensen aantasten in hun menswaardigheid. En daarmee ook jou aantasten!! Toch moet je die regels uitvoeren. Je hebt geen keus. Je kunt moeilijk de regels naar eigen bevinding aanpassen. Protesteren bij je baas? Een baas die niet door zijn of haar baas afgerekend wordt op protesten maar wel op excellente uitvoering van de regels? Leemlagen vol met regels?

Wie zijn er allemaal slachtoffer van verkeerde regels? Afgezien van de uitvoerende instanties? Wel, de getroffen burger natuurlijk inclusief diens directe omgeving. En de maatschappij als geheel uiteindelijk. Hoe stel je je als maatschappij en als individu teweer wanneer de wetten en regels eenmaal ingevoerd zijn? En verkeerd uitpakken?

Ik zie maar 3 mogelijkheden. De eerste is slim omgaan met die regels. Er waar mogelijk omheen lopen. Misschien zelfs…….. nou, dat vul je zelf maar in. De tweede is initiatief nemen. Met kleine voorstelletjes komen. Proberen door alle leemlagen, regels en functieniveaus heen te komen middels een pilotprojectje. Een verdraaid lange en moeizame weg. De derde is het groot inzetten van verontwaardiging via media zoals Radar; en dat blijven doen.

Afgelopen maandag de 22e Radar gezien? Over werkloze vijftigplussers? Wist je dat een werkloze zestiger maar 3% kans heeft op werk? Wist je dat de echte werkeloosheid dichter bij de 1,5 miljoen ligt dan bij de 0,5 miljoen? (Wanneer je 1 uur per week werkt dan wordt je niet als werkloze gezien namelijk …..). Dat de problematiek werkeloosheid van vijftigplussers geen individueel probleem maar een groot maatschappelijk probleem is? Maar dat de individuele werkloze behandelt wordt als iemand die zelf compleet schuldig is aan diens situatie? En dat volgens de wet? En vervolgens de meest idiote en mensonwaardige verplichtingen opgelegd krijgt?

De wereld voor een werkloze vijftigplusser is bizar. Met dank aan de regels en wetten die stomweg niet passen bij de huidige arbeidsmarkt. Voor de ene persoon pakt het natuurlijk slechter uit dan voor de ander, maar toch. Nogmaals, kijk naar de voorbeelden in de Radar uitzending (maandag de 29e volgt deel 2). Volgens wie is die wereld bizar? Inderdaad, volgens mij. Maar ik voel me zeer gesteund door Radar en mensen als Annemarie van Gaal en Rutger Bregman.

Werkloos zijn is vervelend genoeg. Werkloos en oud is meer dan vervelend. Maar dan ook nog eens door de overheid zonder menselijke waarden behandeld worden is al te bar. Het is een schande! En het is een acute schande die vraagt om directe acties…… Maar helaas ……..

En om de zaken in perspectief te plaatsen: Voor deze leeftijdsgroep leek 10 jaar geleden geen vuiltje aan de lucht. Zeker niet als je bij een bank, verzekeraar of grote detaillist werkte. Je hebt tientallen jaren meegemaakt hoe ouderen gebruik konden maken van de WAO, de VUT, afvloeiingsregelingen, afkoopsommen stamrechten en hoge rentes. Nu ben jij aan de beurt. De mogelijkheden zijn uiterst beperkt. Werk is er wel maar niet voor jou en jouw leeftijdsgroep.

Is dat zielig? Neen, het is domme pech in 90% van de situaties. Maar om dan mensonwaardig behandeld te worden alsof het allemaal jouw eigen schuld is?

Dames en heren in jullie ivoren torens, het gaat allemaal om mensen, niet om regels. Denk daar maar eens over na voordat je gaat slapen.

Rob Franse, 24 mei 2017

2 gedachten over “Schande! Een overheid die menselijke waarden vergooit.”

  1. Het is maar hoe je naar werkelozen wilt/kunt kijken.
    Al geruime tijd worden die gezien als handophouders die overal slaatjes uit proberen te slaan. Ik heb ze altijd gezien als de frontsoldaten van de oorlog die” economie” heet: de eersten die vallen als de conjunctuur weer eens tegen zit. Dat laatste gebeurt volgens bijbelse wetten (die inmiddels ook ecenomische wetten zijn geworden) zo eens in de zeven jaar.
    Vroegah werden gevallenen geeerd, nu verguisd.

  2. En zo kunnen we nog even doorgaan: Gewonde soldaten, geblesseerde teamgenoten, familieleden met gezondheidsproblemen, opa en oma,………
    Gaan we slechts verder met diegenen die geen “pech” hebben gehad?

Laat een antwoord achter aan rob Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *