Onder druk zet je oogkleppen op

Je leest wel eens dat onder druk alles vloeibaar wordt. Nou, daar geloof ik niks van. Je hoort wel eens dat mensen onder druk het beste presteren. Hebben we het dan over echte druk?

Ik krijg steeds meer de indruk, zeker wanneer mensen al wat langer onder druk staan, dat onder druk de meeste mensen oogkleppen opzetten. Ongemerkt. Dat is ook best logisch en verklaarbaar. Je hebt al je energie nodig om je taken uit te voeren. Met nadruk vertel je jezelf dat er voor andere zaken geen tijd is. En hoe verzet je dan zo eenvoudig mogelijk een stapel werk? Door vanuit je gewoontes te werken. Laat er ook niemand aankomen met de opmerking “dat het misschien slim is om …..” Dat is het laatste waar je behoefte aan hebt. Een slimmerik.

Laten we de draai eens maken van de werksituatie naar de maatschappelijke situatie en naar jouw persoonlijke situatie:

  • Wanneer je te laat bent dan ga je harder rijden
  • Bij een geldtekort ga je proberen meer te verdienen
  • Wanneer de buren vervelend zijn dan wil je die buren weg hebben
  • Wanneer je (denkt) last van buitenlanders te hebben dan wil je die buitenlanders kwijt
  • Wanneer die spijker er niet in wil dan ga je harder slaan
  • ……….

Bij een steeds maar voortdurende druk neem je (dus) ook steeds minder tijd voor pauzes, even helemaal niets doen of introspectie. Je wordt meestal ook “bozig”. Zoekt steeds meer de oplossingen buiten jezelf.

Precies dat is er volgens mij aan de hand sinds het voorjaar van 2010. Nu al 6,5 jaar dus. Banen staan onder druk net als maatschappelijke posities, de betaling van je hypotheek, je pensioentoezeggingen, de zorg etc. etc. Velen maken zich niet alleen steeds meer zorgen maar worden ook steeds bozer. Ware je lid van een voetbalteam dan zou er al snel geroepen worden om “dan maar de beuk er in”, “haal een autoritaire trainer”, “koop nieuwe spelers” etc.

Hebben jullie al ergens gelezen “misschien moet ik het eens over een andere boeg gooien”? Nee he, daar heb je dan geen tijd voor. Net als voor goeie gesprekken met anders denkenden. Of het lezen van ideeën die jou misschien minder aanspreken.

Steeds krampachtiger houd jij vast aan je maatschappelijke denkbeelden, je geloof en je religie. Gelukkig vind je gelijkgestemden. Dat is tenminste iets. Samen dezelfde mening. Vooral niet luisterend naar andere meningen (wat je door de druk in je hoofd bovendien niet aankan). Freud zei het al: Wanneer zorg de overhand krijgt dan weigert de ratio. En wanneer de ratio stopt dan is er alleen nog maar gevoel. Wanneer dat gevoel “boos” is, dan is het ook echt boos omdat er geen ratio is om de boosheid te temperen.

Zo hebben we momenteel heel boze Britten (heel voor of heel tegen), heel boze Amerikanen (nog bozer voor of tegen) en steeds meer boze Nederlanders. Boze Nederlanders die onder druk staan.

Ik moet plotseling terugdenken aan m’n wijze oude opa en oma. Om de een of andere reden zagen ze m’n geploeter en zagen dat het steeds erger werd. Hoe ik verkrampter werd. En om de een of andere reden accepteerde ik het van hen wanneer ze me naar binnen haalden voor een kopje thee. Ze wezen me niet terecht, maar ze gaven mee een kopje thee met een koekje. En (!) meelevende rust en aandacht……….

Zouden al die mensen die op zoek zijn naar een sterke leider eigenlijk niet op zoek zijn naar zo’n opa en oma? Stomweg omdat je jezelf niet tot rust, meelevendheid en goed luisteren kunt dwingen?

In m’n drukte van vandaag gaat m’n echtgenote straks roepen “Neem je ook even pauze? Gewoon even lopen? Misschien een biertje”. Tsja, dat geluk heb ik dan.

 

Rob Franse, 30 november 2016

5 gedachten over “Onder druk zet je oogkleppen op”

  1. Prachtig om iedere week je stukjes te lezen. Kijk er volgende week weer naar uit. Veel kenbare gevoelens en waar heden komen zo naar voren, waar je zelf nooit bij stil stond. Fijne zondag een trouwe leester

  2. ik heb ook weer genoten van je schrijven ik lees het elke week. Ja, Terlouw was een wake up call verhaal, waarschijnlijk op het juiste moment….

  3. Ha Rob. Ik geloof dat ik je eerder al het verschijnen van mijn boekje Levenskunst en Filosofie heb aangekondigd. En dat je toen ook hebt gereageerd. Maar helaas: alles kwijt geraakt (druk, weetjewel). Mail mi j ff met vermelding van naam en adres -dan stuur ik je een exemplaar.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *