“Kabinet juicht, maar ’t volk mort” schreef het AD op 10 september. Ja natuurlijk mort het volk. Het volk heeft ook veel om over te morren. En wiens schuld dat is? Nou, eigenlijk van ons allemaal samen.
De regering juicht niet alleen, het lacht ook problemen weg. En heeft geen enkel plan om iets aan de werkloosheid te doen.
Nog steeds zijn er vele figuren die ons tot voorbeeld zouden moeten dienen, onze “elite”, die op dramatische wijze het slechte voorbeeld geven. En dan denk ik vooral aan verschillende bestuurders.
Ouders zijn helemaal de schuld van van-alles. Dat was niet alleen in mijn tijd van het generatieconflict (jaren 60/70) zo, maar ook nu. Nu maken ouders zich vooral schuldig aan verkeersonveilige situaties rond schoolpleinen en aan opruiende activiteiten langs het veld waar pupillen hun sport bedrijven.
En het systeem deugt niet. Zo las ik dat je nooit voor tienen moet beginnen met werken (en dat geldt in het bijzonder voor tieners).
Vandaag werd bekend dat scholen die veel gebruik maken van computers veel slechtere resultaten boeken dan scholen die dit gematigd doen.
Maar ziet!
De universiteiten zijn van plan om iets aan bildung te gaan doen
Onderwijsadviseur Ineke Struijk adviseert om op scholen veel meer te gaan doen aan zingeving en levensbeschouwing
En Paul Verhaeghe, hoogleraar klinische psychologie, pleit voor opvoeding met autoriteit. Doe je dit niet dan moet je uiteindelijk naar machtsmiddelen grijpen met alle ellende van dien
Er is wel eens gezegd dat iedereen de regering (of leiding) krijgt die hij verdient. En dat is precies waar we nu zijn.
What to do?
Lees om te beginnen het nieuwe boek “Autoriteit” van Paul Verhaeghe. En probeer het zo te lezen dat niet “zij” maar “jij” het onderwerp van verandering, verbetering, bijsturing en disruptie is.
Dat vanuit het idee dat de elite een voorbeeldfunctie moet hebben om veranderingen ten goede doorgevoerd te krijgen. Om autoriteit, in plaats van macht, geaccepteerd te krijgen. En aangezien jij die elite bent, die autoriteit, moet het bij jou beginnen.
Dus niet meer morren, wees een voorbeeld, accepteer autoriteit, doe zelf iets aan werkloosheid, begin niet voor tien uur ’s ochtends te werken, doe niet te veel met computers, breng je (klein) kind lopend –desnoods met de fiets- naar school, gedraag je langs de lijn, leer iets over verschillende levensbeschouwingen, doe iets aan bildung en wees zelf een autoriteit (in plaats van een machthebber).
Of wil je liever dat ik het doe?
Rob Franse, 15 september 2015