Echt heel eng

Lang geleden, toen ik nog op school zat en de wereld behoorlijk overzichtelijk was, hoorde ik eens zeggen dat Duitsers leven om te werken en Italianen werken om te leven. Een buitengewoon rake uitspraak die symbolisch zegt hoe verschillend groepen van mensen kunnen zijn. In de vele  jaren daarop volgde vele bevestigingen van de verschillen tussen groepen mensen. Zo vond ik het mooi om in mijn functie van campagneleider eerst Groningen en direct daar achteraan Maastricht te bellen over hun verkoopresultaten. Beiden zeiden “ja, ja”…..Wat in Groningen betekende dat men bij uitzondering wilde praten en wat in Maastricht een netjes “nee” betekende.

Een beetje leider weet met dit soort verschillen om te gaan. Met een glimlach. En dwingt ze nooit (!) om precies hetzelfde te doen.

Helaas is kort na de val van de muur precies die fout gemaakt: Gedwongen samen in een Euro. Een Euro die, naar nu blijkt, een vreselijke splijtzwam is. Terwijl de LAT relatie in Europa prima werkte! Ik volg de ontwikkelingen in Europa sinds de val van Lehman met bovengemiddelde interesse en zag aankomen wat er met Griekenland zou gaan gebeuren. Naar, zeker voor de gewone goedwillende Griek. Maar (nog) niet eng.

Maar nu is het plotseling wel eng geworden!

Vrij plotseling is, binnen een jaar tijd, Duitsland de boeman van Europa geworden. Hoe? Door de publieke opinie, die door vele verschillende politici en media, op een vileine manier gestalte wordt gegeven. Lees het uitstekende artikel van Juurd Eijsvoogel in de NRC van vandaag, 23-7-2015. Ik zal hieruit niet citeren omdat de uitspraken heftig zijn en, wanneer uit hun verband gerukt, een heel verkeerde indruk wekken. Ik beperk me tot het noemen van de kop van het artikel: “De gemene Duitser is terug”.

Je zult maar een gewone Duitser zijn. Een Duitser, bewust van zijn geschiedenis, die er sinds 1945 alles aan gedaan heeft om een gewaardeerd mens in een gewaardeerde staat te zijn. Zo was het ook, nog geen jaar geleden. Duitsland was, volgens de BBC, in 2014 het meest geliefde land op aarde…… Dat “je zult maar een gewone Duitser zijn” geldt natuurlijk ook voor een gewone Griek, door de publieke opinie neergezet als een luie bedrieger.

Het enge is nadrukkelijk niet (!) wat jij of ik vinden van een Duitser of een Griek. Iedereen die ooit in één van die landen op vakantie is geweest weet dat de verschillen immens zijn. En: we weten zowel de gewone Duitser als de gewone Griek te waarderen.

Poltici, opiniemakers en media doen nu echter een verwoede poging om dat beeld te doen kantelen. Beide volkeren neerzetten als slechte mensen. Nog eventjes en we hebben het in ons onderbewustzijn opgeslagen en gaan er ongemerkt naar handelen en denken. En dan, dan wordt het echt heel eng.

Kunnen wij daar wat aan doen? Ja, en nog sterker, we moeten er wat aan doen! Allereerst door géén gebruik te maken van media die dit soort zaken ongenuanceerd, doch wel vilein, brengen. En door nóóit meer te stemmen op politici die dit soort gevoelens aanwakkeren.

En wat moeten politici, media en “de elite” er aan doen? Allereerst accepteren dat Grieken geen Duitsers zijn en Duitsers geen Grieken. En accepteren dat beide géén slechte volkeren zijn! Hetgeen trouwens ook geldt voor Italianen, Finnen etc. De EU is ooit opgezet om de vrede in Europa te bewaren. Dat was en dat is belangrijker dan welke schuldenproblematiek dan ook. En ja, ook belangrijker dan het in stand houden van de Euro. Als we beter af zijn met bijvoorbeeld de splitsing van de EURO in een NEURO en een ZEURO, laten we dat dan doen! Het op deze weg doorgaan zal te veel politici en media voer geven om volkeren tegen óver elkaar te zetten, in plaats van begrip voor elkaar te hebben.

Rob Franse, 23 juli 2015

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *