Dat slaat natuurlijk nergens op, een politieke partij voor levensgenieters. Levensgenieters willen helemaal niet de politiek in. Maar ja, wanneer er zo veel mensen zijn die de wereld willen “verbeteren” (lees: van alles willen verbieden), dan voel je je bijna genoodzaakt om enig tegengeluid te laten horen.
En er zijn tenminste 3 goede redenen, tevens stromingen in de politiek, om in (re)actie te gaan:
1. De partijen die “de wereld echt willen verbeteren”. Zij doen dat helaas uitsluitend en alleen na het eten van heel erg zure pruimen. Het is allemaal heel erg. En schandelijk ook. Tijdens hun speeches neigen de gezichten en toonsoorten richting huilen. Er moet vooral van alles verboden worden.
2. De partijen die alles weglachen en zonder kennis van de menselijke maat (!) durven te beweren dat “de doelen gehaald zijn”. Cijfermatig is dat vast wel waar……….Deze cijfermensen kijken vaak nauwelijks naar de inhoud.
3. Alle goed bedoelende partijen. Herkenbaar aan “ja, maar, de verhoudingen zijn dusdanig dat” etc. Ze waaien een beetje mee, met de volgende verkiezingen in het achterhoofd.
Nou, van geen van die richtingen word ik vrolijk. Ook verwacht ik uit die hoek geen steun voor het genieten van het leven. Dat, terwijl ik een zeer vrolijk mens ben en anderen graag in mijn vrolijkheid en levensvreugde mee neem. En als ik niet oppas dan worden zure regels op een zure manier door zure mensen opgelegd en uitgevoerd. Een beetje in de sfeer van “de wereld is ook niet leuk”. En dan vind ik het waarschijnlijk ook niet meer leuk.
Een voorbeeld: “Er moet niet meer gejaagd worden. Helemaal niet. Al die arme beestjes. En dat je ze durft te eten. Jij slechte man!”
Hé, droeftoeter, heb je wel eens een reebout gegeten? Weet je wel hoe onwaarschijnlijk lekker dat is? Hoe gezellig het aan die tafel is waar dat beest, perfect klaargemaakt en begeleid door een fantastische wijn, genuttigd wordt? En weet je dat dit beest in tegenstelling tot koeien, varkens en bloemkolen, heerlijk van een vrij leven heeft genoten?
Maar: Ik heb wel begrip voor alle bezwaren. Ik luister er zelfs naar. Maar zeur er niet zo over! Verbied niet alles! Probeer nu eens zonder huilebalkerij tot een vergelijk te komen. Jullie hebben beslist een punt. Maar ik wil graag die ree eten. En het helpt dus niet om mij te vertellen dat het slecht en zielig is. Verzin iets volwassens! Grote kans dat ik naar je luister.
Zonder gekheid: Ik heb veel begrip voor vele wensen (niet eisen) van velen. Op het gebied van de jacht, de visserij, roken, geluidsoverlast, alcohol en wellicht zelfs seks (hoewel…). Maar ga me niet vertellen dat de wereld leuker of beter wordt zonder al die dingen. Dat wordt ie misschien voor jou, maar niet voor mij. Ik heb begrip voor jou, heb jij dan asjeblieft begrip voor mij? En let op: Je hoeft niet iedereen te begrijpen; accepteer gewoon dat er vele mensen zijn die graag van het leven genieten. Gun ze dat.
Zo, tijd voor een goeie sigaar. Dan kan ik mooi gaan bedenken wat voor wijn we vanavond schenken bij een mooie maaltijd met fijne gasten. Bij mij thuis mag dat allemaal nog. Maar voor hoe lang nog?
Rob Franse, 18 juni 2015