Snotneus! Alsmede de toon waar op het gezegd werd, inclusief een nurkse gezichtsuitdrukking…. Kijk, dan heb je mijn aandacht. “Ce ne sont que des gueux madame” werd in 1566 tegen Margaretha van Parma gezegd toen de lagere edelen met hun smeekschrift kwamen. Uitgesproken door iemand die het beter wist………
Een 29 jarige vader. Multicultureel. Mede opgevoed door een mooi soort opa met kennis. Onderaan begonnen. Enthousiast; misschien wel over enthousiast. En dat slaat wel eens door, bijvoorbeeld richting Rik Baron van Slingelandt. voorzitter van de RvC van ABNAMRO. En met dat doorslaan bedoel ik dan vooral de tone-of-voice.
Ik geloof al sinds 2010 dat de hoogst noodzakelijke veranderingen in ons land moeten gaan komen uit de groep die nu globaal onder de 30 jaar oud is. Daar hoort Jesse Klaver dus bij. Een groep zonder wereld bestormende idealen en dogmatiek. Maar wel gedeeltelijk gevormd sinds en door de crisis van 2007/2008. En nog niet verpest door het over politieke en zeldzaam tamboererende gedrag van vele veertigers die nu politiek de dienst uitmaken. Verfrissend. Misschien is hij ook nog jong genoeg om niet te denken zelf de wijsheid in pacht te hebben, maar ook te luisteren naar deskundige 50-plussers. Ik zal hem graag voorzien van een lijstje.
En dan zijn partij: Groen Links. Een naam die de lading beslist niet dekt. Ik zie het vooral als een partij van intellectuelen wiens sympathie uitgaat naar duurzaamheid, vergroening, menselijke maat en dat alles zonder dogmatiek. Links en rechts zijn woorden die absoluut niet meer van deze tijd zijn. Een verkeerde vorm van hokjes denken. Er zit best een aantal goede ideeën in deze club en ze zijn niet wereldvreemd.
En het komt nog als geroepen ook. Afgelopen verkiezingen heb ik voor het eerst in m’n leven niet gestemd omdat geen van de deelnemende partijen me ook maar bij benadering het gevoel gaf dat ze mijn waarden en normen voldoende invulden. En misschien nog erger: Vele partijen geloof ik gewoon niet meer. En dat hebben ze middels hun gevoerde beleid, alsmede de toon waarop dat gebeurde, nadrukkelijk aan zichzelf te danken.
Tsja, Jesse dus. Geef ik hem een kans? Geven wij hem een kans? Hoe hard hebben we verfrissing nodig? Hoe ontzettend “klaar” zijn we met de huidige politici? Is hij in staat om de menselijke maat terug te brengen? Is hij in staat om werkelijk te zeggen waar het om gaat? Zonder zich al te veel aan te passen aan “de media”? En zonder dom grof te worden?
De komende paar jaar zou het wel eens zo kunnen zijn dat hij denkt en handelt vanuit verwondering en kracht. En nog niet vanuit macht….
En paradoxaal genoeg zou hij wel eens het perfecte tegenwicht kunnen zijn voor liberalen die te ver wegdrijven van de (ontwikkeling van de) mens. Een linkse liberaal dus? Als tegenwicht voor bijvoorbeeld Halbe Zijlstra?
Rob Franse, 19 mei 2015