Ubersukkels?

Zo langzamerhand ben ik er wel klaar mee. Ik kende al tijdenlang de überkakker (welbekende op de Loosdrechts Plassen). Inmiddels wen ik aan taxi ellende die ook iets te maken heeft met über. Maar nu heeft definitief de übersukkel z’n intrede gedaan. En wel op de Nederlandse TV.

We kenden al vele heel sukkelige mannen die mochten optreden in supermarktreclames. Sukkelig ja, maar soms nog enigszins “aaibaar”.

Helaas, vanavond zag ik een reclame waarin een absolute droeftoeter André van Duin nadeed. Niet meer de blanke man van middelbare leeftijd als gewone sukkel, maar als ubersukkel.

Wat is dat toch. Weten we ten behoeve van het verkopen van wat dan ook niets anders meer te verzinnen dan het nog sukkeliger dan sukkelig neerzetten van deze sneue figuren?

En hoe zitten wij, kijkers, dan in elkaar dat dit kooplust bevorderend zou zijn?

Ik zin op een antwoord, maar tot het zo ver is, zou ik mannen willen oproepen dit soort bedrijven te boycotten. Ban de bedrijven die jou neerzetten als übersukkel.

Hoe dan ook, Ik wens iedereen, maar vooral blanke mannen van middelbare leeftijd, een heel goede week toe.

Rob Franse, 22 februari 2015

 

Hoe dom??

Mijn dochter, cum laude geslaagd, moest als onderdeel van haar sollicitatie een test doen. Ik volg momenteel een cursus stemacteren. Alvorens dat te doen heb ik eerst, op eigen verzoek, een test gedaan. Ik rijd auto, m’n rijbewijs heb ik gekregen na het doen van 2 proeven van bekwaamheid. Wanneer je een hypotheek afsluit, ik verstrekte vroeger hypotheekleningen, dan overhandig je inkomensgegevens, een taxatierapport en heb je een gesprek.

Bij de meeste zaken in dit leven doe je eerst een test, toelatingsexamen of wat dan ook, alvorens ergens aan te beginnen. Om te worden toegelaten. Er zijn zelfs tijden geweest waar je, in bepaalde gemeenschappen, alvorens te mogen trouwen eerst moest bewijzen dat je kindertjes kon maken.

Stel nu eens dat je een kind hebt van zo’n 12 jaar oud. En jij en dat kind moeten besluiten naar welke school het kind straks gaat. Daarbij weet je van te voren dat er op iedere school proefwerken en zelfs examens gemaakt moeten gaan worden. Dat is verplicht. En je weet ook dat het kind vlak voor de ingewikkelde puberteit staat. Dan ga jij er alles aan doen om zo zeker mogelijk te weten dat de school van jouw keuze optimaal bij het kind zal passen en dat het een gerede kans op succes zal hebben. Er komt nog een extra probleempje bij: Jij zelf bent nooit opgeleid, of hebt een examen afgelegd, om kinderen op te voeden, laat staan te helpen in het maken van schoolkeuzes. Je doet dat naar beste weten, met alle kennis die jij over je kind hebt. En je realiseert je dat je met geen mogelijkheid 100% objectief kunt zijn over jouw eigen kind.

Stel nu eens dat er geen regels en wetten zijn. Hoe en waar haal je dan de informatie vandaan om een goede keuze te maken?

Ik zou het dan als volgt aanpakken:

  • Tot wat is mijn kind in staat volgens mijzelf en volgens mijn kind; en waar heeft hij of zij zin in
  • Wat zijn de schoolresultaten (rapporten, verslagen, eindtoets en mening van de leerkrachten van de laatste jaren)
  • Wat heeft de nieuwe school te bieden, wat voor eisen stelt die school en heeft mijn kind kans van slagen op die school. Zowel voorlichting door die school als een bekwaamheidstoets zouden voor mij zwaar wegen

Nu schijnen er ouders te zijn die dat allemaal niet nodig vinden. Die zonder eindtoets, bekwaamheidstoets, toelatingstoets of wat dan ook afgaan op wat de basisschoolleerkracht (veel scrabblepunten) toevoegt aan hun eigen mening. En desnoods overtuig je die leerkracht daar van. Vervolgens overtuig je ook de nieuwe school van jouw gelijk. Wat je in ieder geval niet doet is praten over resultaten van eindtoetsen of toelatingstoetsen. En ook niet over de mening van de nieuwe school; die moet jou, als objectief deskundige gewoon geloven. Jij kent jouw kind toch het beste?

Enige jaren later is er dan alom verbazing over een puber die het niet redt op school. “Hij krijgt ook zo beroerd les….,en de begeleiding is hopeloos…..”. En op een andere school zit een puber die extra taken moet krijgen omdat hij zich anders verveelt. Maar ja, voor het gymnasium was hij uitgeloot. Te veel aanmeldingen……

Nu maar hopen dat er uitsluitend zeer verstandige ouders zijn. Anders zouden we misschien wel wetten moeten maken om te zorgen dat de juiste kinderen op de juiste plek terecht komen. Het zal toch niet.

Rob Franse, 20 februari 2015