Hoe dom??

Mijn dochter, cum laude geslaagd, moest als onderdeel van haar sollicitatie een test doen. Ik volg momenteel een cursus stemacteren. Alvorens dat te doen heb ik eerst, op eigen verzoek, een test gedaan. Ik rijd auto, m’n rijbewijs heb ik gekregen na het doen van 2 proeven van bekwaamheid. Wanneer je een hypotheek afsluit, ik verstrekte vroeger hypotheekleningen, dan overhandig je inkomensgegevens, een taxatierapport en heb je een gesprek.

Bij de meeste zaken in dit leven doe je eerst een test, toelatingsexamen of wat dan ook, alvorens ergens aan te beginnen. Om te worden toegelaten. Er zijn zelfs tijden geweest waar je, in bepaalde gemeenschappen, alvorens te mogen trouwen eerst moest bewijzen dat je kindertjes kon maken.

Stel nu eens dat je een kind hebt van zo’n 12 jaar oud. En jij en dat kind moeten besluiten naar welke school het kind straks gaat. Daarbij weet je van te voren dat er op iedere school proefwerken en zelfs examens gemaakt moeten gaan worden. Dat is verplicht. En je weet ook dat het kind vlak voor de ingewikkelde puberteit staat. Dan ga jij er alles aan doen om zo zeker mogelijk te weten dat de school van jouw keuze optimaal bij het kind zal passen en dat het een gerede kans op succes zal hebben. Er komt nog een extra probleempje bij: Jij zelf bent nooit opgeleid, of hebt een examen afgelegd, om kinderen op te voeden, laat staan te helpen in het maken van schoolkeuzes. Je doet dat naar beste weten, met alle kennis die jij over je kind hebt. En je realiseert je dat je met geen mogelijkheid 100% objectief kunt zijn over jouw eigen kind.

Stel nu eens dat er geen regels en wetten zijn. Hoe en waar haal je dan de informatie vandaan om een goede keuze te maken?

Ik zou het dan als volgt aanpakken:

  • Tot wat is mijn kind in staat volgens mijzelf en volgens mijn kind; en waar heeft hij of zij zin in
  • Wat zijn de schoolresultaten (rapporten, verslagen, eindtoets en mening van de leerkrachten van de laatste jaren)
  • Wat heeft de nieuwe school te bieden, wat voor eisen stelt die school en heeft mijn kind kans van slagen op die school. Zowel voorlichting door die school als een bekwaamheidstoets zouden voor mij zwaar wegen

Nu schijnen er ouders te zijn die dat allemaal niet nodig vinden. Die zonder eindtoets, bekwaamheidstoets, toelatingstoets of wat dan ook afgaan op wat de basisschoolleerkracht (veel scrabblepunten) toevoegt aan hun eigen mening. En desnoods overtuig je die leerkracht daar van. Vervolgens overtuig je ook de nieuwe school van jouw gelijk. Wat je in ieder geval niet doet is praten over resultaten van eindtoetsen of toelatingstoetsen. En ook niet over de mening van de nieuwe school; die moet jou, als objectief deskundige gewoon geloven. Jij kent jouw kind toch het beste?

Enige jaren later is er dan alom verbazing over een puber die het niet redt op school. “Hij krijgt ook zo beroerd les….,en de begeleiding is hopeloos…..”. En op een andere school zit een puber die extra taken moet krijgen omdat hij zich anders verveelt. Maar ja, voor het gymnasium was hij uitgeloot. Te veel aanmeldingen……

Nu maar hopen dat er uitsluitend zeer verstandige ouders zijn. Anders zouden we misschien wel wetten moeten maken om te zorgen dat de juiste kinderen op de juiste plek terecht komen. Het zal toch niet.

Rob Franse, 20 februari 2015

4 gedachten over “Hoe dom??”

  1. Beste Rob,
    eerst even terzijde: Een na laatste alinea: ‘omdat hij zich anders verveelt’ met een ’t’. Dan. Niet genoeg kan ik aanbevelen om te bestuderen, dus niet alleen lezen, Kahneman, ‘Ons feilbare denken’. Kahneman is van oorsprong een jood. Hij kreeg de nobelprijs economie terwijl hij psycholoog is. Daar vind je antwoord op je vragen. Natuurlijk is het de grootst mogelijke onzin om nu ook maar de citotoets buiten beschouwing te laten. Het is een typische linkse streek, namelijk iedereen moet gelijke kansen hebben volgens die doctrine, en dat zou wel eens verloren kunnen gaan als we kennis en kunde toetsen. Een ander voorbeeld van onderwijsdwaling is de rekentoets. Als je volgens de huidige onderwijsnormen moet leren rekenen moet de eerste schrede van de leerling richting winkel zijn, alwaar hij een zakjapanner kan kopen als een telefoon met app nog te duur is, want één en één is twee is dan nog te moeilijk.
    Aan de andere kant, als je als basisarts toegelaten wil worden tot de opleiding huisartsgeneeskunde krijg je gesprekken en toetsen tot je een ons weegt. Maar daar is nog niet van aangetoond dat je ook betere dokters op die manier kweekt.
    Tenslotte. Maak je niet druk over de infantiele reclame in de media. Deze is afgestemd op dat deel van de bevolking dat al decennia lang van ons onderwijs heeft genoten. Onderwijs waar de factor ‘Bildung’ volkomen is weggepoetst. De resultaten zijn tot in Rome merkbaar.
    Hartelijke groet,
    Wouter

  2. Dag Rob, mis iets in het stukje, nl. de keuze van je/het kind zelf. Het is fijn als je kind een goed gevoel bij school heeft. Hij/zij verblijft er immers de komende 4-6 jaar. Vanzelfsprekend kijk je naar school zelf, wat bieden ze aan wat voor jou kind nodig is etc. Voorbeeld is mijn oudste dochter, nagenoeg al haar school/klasgenoten gingen naar dezelfde scho(o)l(en) zij als enige naar een andere school, omdat zij daar een goed gevoel kreeg. Let wel, een intravert meisje. Resultaat: met mavo/havo advies doorstromen naar VWO en een nog steeds hechte vriendinnen groep.

Laat een antwoord achter aan prikkelsvoordegrijzemassa Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *