Die noodzaak om te blijven praten -of weer te gaan praten- wordt bovendien met de week groter. Een afgelopen week vol krantenberichten in een half uur doorbladerend toont een enorme hoeveelheid ongekende uitdagingen waarvoor de oplossingen niet zomaar voor handen zijn. Al was het maar omdat er stomweg niet genoeg handen zijn. Vele mogelijke oplossingen zijn bovendien nog lang niet voldoende concreet en het zal heel veel jaren duren voordat de gewenste effecten bereikt zijn.
Alles bij elkaar opgeteld: Stop -vergrijsd- verzet. Stop populistische berichtgeving. Stop agressieve uitingen. Wees heel kritische op jezelf aangaande het gebruik van social media en mailverkeer. Ga meer denken vanuit het (toekomstige) algemene belang en minder vanuit jezelf. Denk aan het belang van je kinderen en kleinkinderen. Heb oog voor ‘achterblijvers’; neem ze mee!
Bedenk -dus- eerst maar eens hoe we de komende 10 jaar zonder al te veel kleerscheuren doorkomen.
Neen, dat laatste is geen doemdenken. Het is het bijstellen van verwachtingen en daar naar handelen. Al was het maar om teleurstelling op teleurstelling te voorkomen. Teleurgesteld kun je immers alleen zijn op basis van jouw eigen (te hooggespannen) verwachtingen.
Ik zie momenteel veel chagrijn om me heen. Weinig vertrouwen. Veel gemopper.
Ik las een verhaal van iemand uit de generatie X die millennials ‘een verkrampte generatie’ noemt. In zekere zin heeft hij een punt. Anderzijds zou je kunnen zeggen dat vele millennials -misschien wel als eerste generatie ooit- de uitdagingen van deze wereld serieus nemen.
Ik las een vergelijk tussen Europa aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog en het Europa anno nu. En ja, dat is -helaas- vergelijkbaar. Laten we de fouten van toen dus vooral niet herhalen en ‘eventjes’ oorlog gaan voeren. Blijf praten. Ook en misschien wel vooral met de Russen. En met China.
Ik lees her en der dat overleg in de EU zo moeizaam gaat. Net als in velen regeringen. Ik denk dan: Wees blij dát er overlegd wordt. Blijf dat doen. Inhoudelijk graag! En gericht op meer dan een paar jaar.
Ik las de uitkomsten van meerdere wetenschappelijke onderzoeken waaruit steeds weer bleek hoe kwalijk de rol van social media wel niet is. Hoe polariserend. Hoe oppervlakkig. Hoe makkelijk wij allen te beïnvloeden zijn. Pas er mee op!
Ik ben bezig m’n wijnproeverij van zondag voor te bereiden. Twintig proevers. Vooral luisteren naar elkaar en proeven. Mensen die elkaar normaal gesproken niet tegen zouden komen. Nu wel. En op basis van de vorige proeverij weet ik dat op het eind van de proeverij er over meer gepraat wordt dan eten en drinken. In een sfeer waarin er inmiddels echt geluisterd wordt.
Misschien had ik een andere titel voor dit stukje moeten gebruiken: ‘Blijf naar elkaar luisteren’…..
Rob Franse, 21 april 2022