We dronken een glas, we deden een plas en ……….

Vul het maar in! Wat deden we daarna? Nog een glas en nog een plas?

In het beste geval denken we na. We praten met anderen. Om ons daarna weer zuchtend over te geven aan ‘wat kan mij het ook schelen. Kan ik er wat aan doen?’

Wat dat betreft kan ik me iets voorstellen bij complotdenkers. Samen boos zijn op met name de overheid en het grote bedrijfsleven (maar helaas vaak zonder de juiste argumentatie). Hoe dan ook, je bent samen in protest. Iets wat best lekker voelt. Tot het moment dat je terugleest wat je eigenlijk gedaan hebt door samen het Capitool te bestormen………

Ben ik zoveel beter? Zittend achter m’n glas? Betweterig vertellend hoe het in elkaar zit en dat vooral anderen nu aan de slag moeten want dat ik, op mijn leeftijd, het allemaal in mijn tijd gedaan heb en nu geniet van m’n welverdiende luxe? Dat het aan anderen is?

In dat gedrag voel ik me in ieder geval niet alleen. Vele bedrijven en regeringen ‘bestuderen’ het laatste klimaatonderzoek (alsof daar iets nieuws in staat). Onze politieke partijen nemen de tijd om tot een nieuw kabinet te komen op basis van …..? (Alsof het de vraag is waar het nu om gaat). Maar actie?

Inmiddels ben ik bijna zo ver dat ik denk dat iedereen gelijk heeft. Wees er vooral blij mee.

Maarrrrrrrrr. Daarmee kom je precies nergens! Volgens mij hebben we, in volgorde, de volgende problemen: Overbevolking, Vernietiging van ons milieu, Uitputting van onze Aarde, Onuitroeibare virussen en bacteriën en Ongebreidelde consumptie.

Of ik me daar schuldig bij voel? Nou, bij tenminste 3 van de 5. Of ik er iets aan doe? Ja, maar ik ervaar het als minimaal. Of ik denk er meer aan te kunnen doen? Neen! En kom me niet aan met alle kleine beetjes helpen.

Ik kan de bosbranden niet stoppen. De overstromingen niet stoppen. De groei van de wereldbevolking niet stoppen.

Ik voel me nietig.

Dus nog een glas?


Soms, maar met steeds grotere regelmaat, kan ik na zo’n (extra) glas en voor het slapen gaan wel eens denken dat ik de oplossingen weet. Dat ik aan de slag moet. Om daarna de slaap te vatten van een onschuldig, nietig, goed bedoelend mens.

Welterusten.


Het is nu eerst en echt aan de verschillende landelijke regeringen. Stop met debatteren over politieke overtuigingen en ga aan de slag!

Rob Franse, 11 augustus 2021

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *