Zo wordt je níet ontmoedigd!

De blaadjes vallen, de regen ook, het wordt donkerder en de nieuwsberichten zijn op z’n minst zwaarmoedig. Her en der proef ik dan ook ontmoediging.

Daarom een paar TIPS om je te bémoedigen:

Doe ’s avonds op tijd de gordijnen dicht, maak het gezellig, doe een kaarsje aan en kijk NIET naar het journaal.

Wie toch het nieuws wil volgen: Kies voor NOS.nl of NU.nl op het moment dat jou dat uitkomt met achtergrondmuziek die jou past. Je kunt nu kiezen of je alle verschrikkelijke beelden ook wilt zien (zoals de TV je voorschotelt) of dat je het slechts leest. Bewaar een leuk bericht voor op het laatst.

Stop met ‘Ik wou dat ik 2 hondjes was, dan had ik altijd iemand om mee te spelen’. Er zijn geen hondjes die precies zo spelen als jij dat wilt dus dat wensen of zoeken frustreert alleen maar. Accepteer dat er niemand is die precies zo met jou omgaat als jij dat wilt. Probeer het gewoon op een manier die de ander ook past en wie weet hoe leuk dat blijkt te zijn.

Ga niet naar een anti stress of burn out coach. Het betekent namelijk dat je (veel) te laat bent. Ga eerst eens met vrienden of kennissen praten over jouw eigen gedrag en manier van leven. Luister naar ze, behalve als ze uit Ruinerwold komen misschien, en pas je gedrag aan.

Het aanpassen van jouw eigen gedrag levert meer op dan welke studie, opleiding, coaching of wat dan ook. Voor wie? Nou, voor jezelf natuurlijk.

Denk niet ‘ik neem aan dat het goed is wanneer ik vroeger/later kom, m’n hond/kind meeneem, blijf eten/niet mee eten, de verwarming hoger zet, wat te drinken neem etc. maar vraag (!!) het gewoon. Dat voorkomt vervelende reacties waar jij dan weer mee zit. En de ander natuurlijk.

Besef je dat een baan gewoon een baan is. Dat het vanzelf einde werktijd wordt. Dat een baan geen levensvervulling is. Dat je best wel goed bent maar niet zo geweldig als dat je ouders denken of reclames en media jou voorschotelen.

Stop met zeggen dat je niet mooi bent. Je hebt namelijk gelijk. Je kat is mooi en heeft een prachtige vacht en dito staart. Jij bent kaal zonder staart.

Stop met roepen ‘vroeger mocht ik wél m’n open haard branden, roken, drinken, suiker eten, verkeerde grappen maken, autorijden, vliegen en vrije seks hebben’. Geniet van de herinneringen en doe vervolgens wat jij passend en leuk vindt.

Of je helemaal los mag gaan en met niemand rekening hoeft te houden? Zeker! Mits je anderen er niet mee lastig valt want dan is jouw lol ook snel over. Kies de plek en het moment. Wanneer jij gelukkig wordt van in je blote kont vieze grappen maken en smerige dingen eten op een vieze manier waarbij je door je neus fluit dan moet je dat vooral doen! Maar zorg er dan wel voor dat de gordijnen dicht zijn. Ik wil het niet zien.

Veel plezier!

Rob Franse, 17 oktober 2019

Vrijheid gaat niet samen met democratie

Vrijheid is namelijk altijd bevochten. Wij Nederlanders hebben dat gedaan ten koste van de Spaanse koning, de Fransen, de Duitsers, de adel, de kerk de ….. en dat waren geen democratische processen. De Indonesische vrijheid is bevochten op Nederland; ook al geen democratisch proces.

Vervolgens hebben de overwinnaars (= het volk?) ‘de democratie’ uitgeroepen. Geen democratisch proces op zich maar wel op weg naar democratie. Althans, de directe ‘noodmaatregelen’ genomen door ‘de nieuwe machthebbers’ worden op termijn opnieuw bezien door een gekozen volksvertegenwoordiging die middels algemeen kiesrecht is verkozen. Dat betekent dat we op twee manieren vrij zijn. We zijn vrij van de overheersende mogendheid en we mogen allemaal onze stem uitbrengen op alles en iedereen die tot onze eigen natie behoort.

Zijn we vervolgens ook vrij om te doen en te laten wat we willen? Neen. Zijn we vrij om wel of niet naar school te gaan? Neen. Zijn we vrij om tegen het verkeer in te rijden? Neen. Onze vrijheid knotten we zelf (via de door onszelf gekozen overheid) in omdat er anders niet te leven valt. Die door ons gekozen overheid (en haar handhavers) accepteren wij mits deze overheid voldoende rekening houdt met onze wensen en belangen. Omdat onze belangen verschillen zal er altijd naar een compromis gezocht worden waarbij rekening gehouden wordt met minderheidsstandpunten.

Om die overheid te laten functioneren heb je verstandige en fatsoenlijke mensen nodig die zich ook nog eens verstandig en fatsoenlijk gedragen en daarmee tevens het voorbeeld geven. Om dat te kunnen hebben ze een zekere opvoeding en opleiding nodig plus voorbeeldgedrag van opvoeders en opleiders.

Diegenen die op deze mensen stemmen (wij allemaal dus) zullen deels hetzelfde nodig hebben aan opvoeding en opleiding plus voorbeeldgedrag om een goede keuze te kunnen maken tussen de verschillende kandidaten. De stemmers hebben daarmee dus de verplichting om zich met voldoende kennis te verdiepen in de kandidaten en hun programma’s. Niks geen vrijheid dus, maar verplichtingen om de democratie op fatsoenlijke manier te behouden.

Zo bezien zijn we dus nooit vrij om te doen en laten wat we willen. Iets waar we uiteindelijk zelf voor gekozen hebben. Toch beschouwen steeds meer natiegenoten zich nauwelijks gebonden aan die verplichtingen. Velen willen, in ieder geval voor zichzelf en de hunnen, méér vrijheid. Nog sterker, velen wíllen dat niet alleen maar némen die vrijheid ook. Wellicht némen ze die vrijheid wel in het verlengde van wat ‘voorbeelden’ bij de overheid zelf immers ook doen, toch?

Vervolgens hoor je velen van ons roepen dat ze meer vrijheid én meer inspraak en zeggenschap willen, vertaald als meer en meer directe democratie.

Nou, ik wil dat niet!

Wat ik wil zijn beter opgevoede, beter opgeleide en fatsoenlijkere kiezers om zodoende betere overheidsdienaren te krijgen die vervolgens het goede voorbeeld geven. Ik wil niet in een situatie komen dat een deel van mijn natiegenoten het verstandig vindt om op democratische (?!) wijze een Trump of zo’n soort iemand te kiezen die vervolgens als voorbeeld dient voor… Ja, voor wie allemaal wel niet.

Hoe je dat oplost? Met goed onderwijs en goede opvoeding. Iets waar tijd voor gemaakt móet worden. Dat kost (dus) geld, vrije tijd én vrijheid.

Denk daar maar eens over na.

Rob Franse, 7 oktober 2019