Dat betekent leuker, logischer en gelukkiger. Althans, dat denk ik…… Daar komt ie:
Zelfredzaamheid? Vergeet het maar. Dat kan helemaal niet meer. Veertig jaar geleden kon dat, maar nu kun je zelf echt niets meer repareren; geen brommer, geen auto en geen huishoudelijk apparaat. Daarnaast zijn we volkomen afhankelijk geworden van internet. Waar kunnen we nog iets vinden als Google een tijd uitvalt? Accepteer het maar. Zelfredzaamheid is een illusie. We zijn afhankelijk en dus moeten we samenwerken. Dag individualisme!
Gelijke kansen? Ja graag, maar daar is bijvoorbeeld ons onderwijs niet op ingesteld. Iedereen hetzelfde leren leidt tot enorme ongelijkheid omdat de een nu eenmaal andere kwaliteiten heeft dan de ander. Het lijkt mij veel beter om praktisch ingestelde mensen praktisch op te leiden. En gelijktijdig de termen hoog en laag opgeleid weg te doen. Wel eens een installateur aan het werk gezien? Is die laag opgeleid? Nou dan. Het woord mammoet wet zegt genoeg; dat is iets uit een ingehaald verleden.
Meeste stemmen gelden? Het lijkt niet eens op democratie. Democratie betekent dialoog en rekening houden met minderheden. Meeste stemmen gelden levert zaken op als een Brexit en een Trump. Begrijpen we nog steeds niet dat er heel veel zit tussen zwart en wit? Dat je vaak beter uit bent met goede en gedragen uitvoering dan met in of uit, links of rechts, zwart of wit…..
Managers en beleid? Neen, graag secretarissen die goed kunnen faciliteren en zorgen voor een echt goede uitvoering.
Blind geloven in de ratio, in cijfers en in wetenschap? Minstens zo dom als dit afdoen als nepnieuws. Vergelijk het maar met liberalisme. Op zich een mooie regeringsvorm, maar als er daarnaast (!) geen verhaal is –geen moraal, geen toekomstvisie, geen binding- dan is het uiteindelijk voor velen van ons meer dan onbevredigend.
Niet meer samen drinken (en wat mij betreft samen sigaren roken)? Zeg maar dag tegen meer begrip voor elkaar en een groot deel van de creativiteit en draagvlak. Leer er normaal mee om te gaan en er gepast van te genieten.
Zo kan ik ook nog wat zeggen over flexplekken, ZZP’rs, social media, onbetaald vrijwilligerswerk en vliegvakanties maar ach…….
Probeer je gewoon voor te stellen dat je op een onbewoond eiland zit met 100 zeer verschillende mensen. Je verdeelt de taken zo dat iedereen dat doet wat hem of haar het beste past, je bent van elkaar afhankelijk en dat geeft binding en waardering, aan het kampvuur probeer je via dialoog het optimum voor de groep te vinden en niet voor het individu, we zorgen samen voor een goede uitvoering waarbij iemand dat goed coördineert, we luisteren naar feiten en naar elkaars wensdenken en we drinken er samen iets zelf gebrouwen lekkers bij.
Daar zou het waarschijnlijk wel lukken. Waarom lukt het ons hier dan niet?
Rob Franse, 29 augustus 2018