En wel door diegenen die ook de echte beslissingen kunnen nemen.
Dat moet dan iemand zijn met brede (!) kennis, kunde en aandacht. Iemand die zijn of haar beslissingen neemt op een totaal pakket aan belangen. Dus niet alleen in het belang van de aandeelhouders of, nog erger, op KPI’s (KPI = Key Performance Indicator. Dat zijn afspraken gemaakt met een naast hogere uitgedrukt in kille cijfers die gehaald moéten worden). Dat betekent dus helaas dat de gemiddelde manager niét degene is waardoor we gehoord willen worden. We willen gehoord worden door diegene die de KPI van de manager kan veránderen. Dat geldt voor het bedrijfsleven, de overheid, de politiek, het onderwijs, de gezondheidszorg en wie en wat al niet meer.
Het betekent bijna automatisch dat we in een organisatie willen werken waar de hoogste baas ook voor ons bereikbaar is. Niet bereikbaar op personeelsuitjes maar stomweg op de werkvloer. Een alternatief zou kunnen zijn een hoogste baas die écht delegeert…..
Naar mijn idee zou iedere leidinggevende, van hoog tot laag, jaarlijks de Bildung Academie moeten bezoeken. Daar leer je wat Bildung betekent, namelijk: Verbinding met jezelf, de ander en de maatschappij teneinde een bijdrage te leveren aan het welzijn van het individu en het collectief. Vervolgens, en dan wordt het pas echt moeilijk, dienen die leidinggevenden dit ook in praktijk te brengen!
Wat mij betreft betekent bovenstaande óók dat iedereen die gehoord wil worden zich van te voren wel even mag, misschien wel moet, verdiepen. Verdiepen in de materie, verdiepen in welke vraag stel ik op welke manier en op welk moment. Alleen boos worden of je ei kwijt willen heeft natuurlijk weinig zin. Je onrust uitspreken, of je ongerustheid of je wrevel, is natuurlijk altijd goed.
Stel nou eens dat alle leidinggevenden leven en werken volgens het Bildung idee. Dus breed gevormd zijn en daar naar handelen. En stel nou eens dat diegenen die gehoord willen worden zich eventjes voorbereiden en hun eerste boosheid laten varen. Dan rest nog de vraag ‘waar haal je de tijd vandaan om te horen en gehoord te worden’. Antwoord: Gooi de helft van alle rapportagesystemen de deur uit en wanneer je als leidinggevende iets wilt weten, ga dan eerst de werkvloer op en bekijk pas daarna (!) de cijfers!
De vloer. Daar gaat het om. Daar zou iedereen elkaar tegen moeten komen. Met regelmaat (bijvoorbeeld dagelijks). Dan heb je direct ook veel minder mailcontact nodig. Minder contact nodig via jouw mobieltje. Ook dat scheelt heel veel tijd. En heel veel misverstanden. Iedereen uit zijn of haar bubbel. Elkaar face-to-face tegenkomen. Elkaar zien, horen, voelen, proeven en aanraken. Om daarna terug te gaan naar jouw eigen vertrouwde werkplekkie waar je met begrip voor anderen lekker aan de gang gaat.
Dag flexplek, dag afstand, dag 70% van alle mails, dag irritatie, dag cijfers zonder mensen. Hallo mensen van alle niveaus, welkom gesprek, welkom samenhang en welkom resultaat.
Terugdenkend aan mijn meest succesvolle periodes kom ik uit op heel veel plezier, iedereen op één vloer, maar wel met eigen afgescheiden ruimtes, weten hoe anderen in hun vel zitten en gedeelde top resultaten. Hard werken en veel pret. Heel veel pret. En wát een resultaten………..
Rob Franse, 4 mei 2018