Leuk werk?

Precies op het moment dat ik met enige verbijstering (en wat somberheid) napruttel over wat ik las over werken bij het UWV (systemen die altijd plat gaan), Pro Rail (nee, dat zal helpen, weer ambtenaar worden), ING (iets met een directeur HR en hoe hij graag ziet dat personeel….) en het onderwijs (werkdruk ?) floept m’n E-mail 2 maal op: U bent getagged op een foto!

Snel kijken natuurlijk, want o jee, wat voor foto’s zijn er van mij in omloop. En in welke situatie….. Blijkt het een hele blije foto te zijn van één van de fantastische marketingteams waarvan ik ooit deel uitmaakte. Ik kan me niets van de foto of het moment herinneren, maar wel van die tijd, die collega’s, de pret en de prestaties.

Hoe zou het die collega’s vergaan? Hebben ze nu net zo veel plezier als toen? Volgend bericht: “Een reünietje in januari”. OK jongens, dat lijkt er op. Kennelijk is iedereen nog altijd “in” voor pret. Of zou het nostalgie zijn? Een terugverlangen naar toen? Zullen we straks zeggen “Zo geweldig als toen is het niet meer……….?”.

Toegegeven, het was in de hoogtij dagen van onze conjunctuur. Een tijd waar elke keer weer meer kon dan de keer daar voor. Daar wordt je natuurlijk blij van.

En nu?

O ja, ik beleef heel veel plezier aan m’n “werkzaamheden”. Ja, ik zit ook nu weer in heel leuke teams: Het Vechtstreekmuseum in Maarssen (niet alleen ben ik daar gastheer maar ik mocht laatst ook helpen een tentoonstelling in te richten), het bestuur van Gilde Nederland (hoe kunnen we o.a. meer doen aan de projecten Taalmaatje, Coach4you en Power), een heel bijzondere wijnhandel (waar ik zo af en toe wat meepraat en ervaringen deel J)en natuurlijk de reageerders op m’n blog. Maar het is toch anders dan een team waar je de gehele week mee optrekt…..

En alle anderen? Vooral diegenen met een keurig betaalde baan? Bij een groot bedrijf of grote instelling? Of misschien een iets minder grote onderneming? Hebben die nog steeds “pret”? Zou er, zeker bij die bedrijven die ik in het begin noemde, nog een tafelvoetbalspel  staan? Of een dartboard hangen? En het nog gebruiken ook? Neemt men nog de tijd om even een halfuurtje na te borrelen?

Wanneer ik de kranten lees dan is er veel kommer en kwel. Anderzijds: Destijds schreven de kranten ook niet over de pret op de vloer. Ik weet het eerlijk gezegd niet….. Zou het zo kunnen zijn dat men, ondanks de druk en de zorgen, toch nog pret heeft? Pret in het werk, met collega’s, en pret na het werk? Het lukte ons destijds, zeker wanneer de druk en spanning opliepen, om toch tijd te maken voor een spelletje tafelvoetbal. Even de spanning er af. En dan weer door. Hoe meer pret met het tafelvoetbal, hoe harder we werkten en hoe beter we presteerden.

Mijn advies aan iedereen die het momenteel “zwaar” heeft op het werk: Probeer dagelijks  tussendoor  tenminste 5 minuten samen pret te maken. Het hielp toen. Misschien helpt  het nu ook. Misschien wel juist nu! Direct daarna kijk je toch net wat anders tegen je werk aan. Het werk lijkt bijna leuker te worden….

Stel dat ik nu weer manager was….in een bedrijf met uitvallende systemen,,,,, met dreigende ontslagen……… Zonder de mogelijkheid dat direct op te lossen……..  Tafelvoetbalspel? Dartboard? Boksballen? We deden het destijds en het hielp…….

Wie weet, wie weet. Leuk werk lukt niet altijd, maar soms kun je het wel wat leuker maken……

 

Rob Franse, 21 oktober 2016

5 gedachten over “Leuk werk?”

  1. Hij is wederom leuk, Rob. Maar je vraagt om weerwerk dus daar ga ik.
    1. Je column heeft mijns inziens een hoog “vroeger was alles beter”- karakter.
    2. Je advies om elke dag 5 minuten ff te dollen met elkaar: je hoort mij geen nee zeggen. Maar als je niet intrinsiek gemotiveerd bent tot je werk dan is dat dollen ook maar een pleister op de wonde.
    Zo goed?
    Evert

  2. Tsja, ik heb inderdaad met enige nostalgie geschreven. 40 jaar werkervaringen hebben mij geleerd dat er tijden zijn dat het niet meevalt om gemotiveerd te blijven. Voor dat soort tijden heb je pleisters en een kusje nodig……..

  3. Dag Rob,
    Zoals je weet werk ik in het onderwijs. Wij praten 3x per week even na en op vrijdag klein borreltje.
    Bij ons komt het er alleen maar bij en we komen nooit klaar. Er ligt altijd weer bakken met werk.
    De tijd samen is ook weer te kort en weer werk gerelateerd.
    Groetjes Else-Barbara

  4. Mijn eerste (ondoordachte) reactie: Héél hard lachen omdat er weer werk bijkomt wat je toch niet af kunt krijgen. Dan maar even ontspannen; en wel direct! Alle aanwezigen gaan nu, dus niet op het einde van de dag, 5 minuten touwtje springen, op hun kop staan, paaltjes voetballen, zingen, schreeuwen, haasje over spelen of met iets gooien. Iedereen mag meedoen! En dan weer verder.

Laat een antwoord achter aan Evert Starink Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *