Vernietigend beleid vernietigd. Hoera!

Er is de laatste jaren nogal wat vernietigend beleid gevoerd. Op meerdere gebieden en op     verschillende niveaus. En wanneer dat aangepakt of teruggedraaid wordt dan maakt mij dat gelukkig. Of ik nu gelukkig ben? Nou, eigenlijk wel een beetje. En het geeft hoop voor die zaken die nog niet teruggedraaid zijn!

Allereerst is er de berisping van de gemeentes door de hoogste rechter aangaande de vaak rigoureus teruggeschroefde huishoudelijke hulp. Dat mag niet zo maar! Tegelijkertijd blijkt uit onderzoek dat mensen die hulp krijgen, o verrassing, vaak helemaal niet zo zelfredzaam zijn als de overheid dacht! En, wederom verrassend, dat mantelzorgers niet dezelfde kwaliteiten hebben als professionals.

Vervolgens een gele kaart van de Algemene Rekenkamer voor de IT van de belastingdienst. Het systeem blijkt zo krakkemikkig te zijn dat niet alleen kleine wijzigingen in de belastingwetgeving nagenoeg onmogelijk zijn, maar dat zelfs tariefswijzigingen voor ongekende problemen zorgen.

De rekenkamer had trouwens ook een gele kaart voor defensie. Dat snap ik. Wanneer je “pang pang” moet roepen bij oefeningen omdat er geen kogels zijn, dan ben je nog slechter bewapend dan wij destijds als jongetjes met onze  blaaspijpen van PVC. Wij hadden tenminste nog bessen!

En hojo, hojo, minister Henk Kamp gaat vanaf 1 oktober energiebesparing verplicht stellen. Het blijkt namelijk dat energiebesparing op basis van vrijwilligheid nauwelijks werkt. Bijzonder toch?

En lieve mensen, dat is de oogst van slechts één dag!

En natuurlijk, de veranderingen moeten nog plaats vinden. We zijn er nog niet. Maar het geeft wel hoop. Mij geeft het ook hoop dat een aantal andere idiote zaken wellicht aangepakt gaan worden.

Wat dacht je bijvoorbeeld van de huidige uitkeringsregels voor mensen zonder werk? En dan met name voor 50-plussers? Sollicitatieplicht terwijl echt iedereen weet dat het nagenoeg zinloos is. En er wel mogelijkheden zijn om deze groep betekenisvol voor zichzelf en de maatschappij in te zetten? Maar ja, of de IT systemen dat aankunnen…….

Of van de complete manier waarop we met vluchtelingen omgaan? Ja, het stelt ons voor enorme uitdagingen en nee, je kunt echt niet iedereen binnenlaten. Maar het zijn wel mensen. Toch? En een beetje menselijke benadering……..

Zal ik ook nog iets zeggen over verpleegtehuizen? Nee, laat ik dat maar niet doen. Dan praat ik mezelf de put in.

 

Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. En wat moeten we blij zijn met de Trias Politica. En met alle mensen die zich niet zo maar neerleggen bij slecht beleid.

Maar lieve regeringsmensen, tweede kamer stemvee, eerste kamer mensen die hun poot niet stijf weten te houden, naar de mond pratende beleidsambtenaren…….Is het misschien een idee om bij iedere volgende beleidsbeslissing je oor eerst eens te luister te leggen bij de mensen op de vloer? En daarmee bedoel ik niet de managers van de vloer en ook niet de vloermensen die door de managers uitgezocht zijn, maar de vloermensen op de vloer, bij de koffieautomaat en op straat.

Het vernietigen van vernietigend beleid is een goede stap. Het zou een nog betere stap zou zijn om de tijd te nemen om eerst te luisteren naar de praktijk, dan na te denken (ja, dat is moeilijk en het kost tijd), dan nog eens na te denken over meer dan alleen het budget en de gevolgen van korte termijn budget beslissingen en dan tot een weloverwogen (!) besluit te komen. Richting een beleid dat brede ondersteuning krijgt

Dan roep ik niet alleen “hoera” maar zelfs “driewerf hoera”.

 

Rob Franse, 18 mei 2016

Eén gedachte over “Vernietigend beleid vernietigd. Hoera!”

  1. Over de IT bij de Belastingdienst: toevallig weet ik daar iets van omdat ik mijn werkzame leven daarbij heb doorgebracht. Het is al jaaaren bekend dat die op zijn laatste benen liep/loopt. En: al jaren heeft de Belastingdienst-top gesmeekt en gesoebat bij de politieke leiding om geld (het gaat echt om honderden miljoenen). Het moest echter mis gaan voordat die leiding wat ging doen…..
    Het probleem met die IT is dat de Belastingdienst gaandeweg werd geconfronteerd met de wet van de remmende voorsprong. In de jaren ’80 is de Belastingdienst begonnen met stukjes werk te automatiseren – als aller- allereerste overheidsdienst. ” Eiland-automatisering”. Werkelijk alles moest toen worden uitgevonden. Dat kon niet anders omdat er toendertijd nog geen “platforms” bestonden die voldoende robuust waren om alles te schragen.
    In de jaren ’90 werd gaandeweg duidelijk dat voor de “grote sprong voorwaarts” een mega-investering noodzakelijk was. Bedenk hierbij dat zo’n beetje de halve overheid afhankelijk is van de basisboekhouding van de Belastingdienst. De “persoonsregistratie” van de Belastingdienst is bijvoorbeeld vele jaren lang stukken beter geweest dan de bevolkingsregistratie van gemeenten (en is het misschien nog wel steeds).
    Overigens: voordat de boel op orde is zijn we minimaal 5 jaar verder (te rekenen vanaf het ter beschikking stellen van voldoende geld).
    Tegen deze achtergrond vind ik de kritiek van de Rekenkamer nogal goedkoop…….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *