We zijn veel te dom voor internet en social media. En het wordt snel erger. Wordt het een ramp?

Pas bij het 6e krantenknipsel viel het me op. Wat doen we met z’n allen veel domme dingen. Steeds erger, steeds vaker, steeds ernstiger. De oorzaak in al deze gevallen is gelegen in het feit dat wij als mensen en als organisaties niet overweg kunnen met de mogelijkheden en de dwang van ICT en dan met name van internet, social media en smartphones.

En dat is vreselijk jammer want de mogelijkheden zijn geweldig en worden alleen maar beter. Waar gaat het dan fout? Wat gaat er dan fout?

In essentie gaat het naar mijn mening om de volgende zaken:

  • Wij laten ons de gehele dag en nacht storen, vaak direct onmiddellijk en dwangmatig, door ieder geluidje of ander signaaltje wat welk scherm dan ook geeft. En vaak reageren we ook nog eens direct. Waar je ook mee bezig was, de concentratie of de rust of de gezelligheid is weg. En wanneer je de concentratie, rust of gezelligheid terug wilt dan kost dat heel veel energie en meestal ook ergernis. Als het al lukt. Maar zelfs wanneer je niet reageert maar “alleen even checkt” dan is het kwaad al geschied.
  • Wie is er dan zo belangrijk met welk bericht? Meestal marketeers en hun algoritmes (ook en zeker wanneer je denkt dat er geen marketing achter zit). Signalen en berichten die geheel op jouw persoon afgestemd zijn. En op jouw gedrag. Heel veel vaker zijn het meningen in plaats van feiten. De kans dat jij meningen en feiten niet uit elkaar kunt houden schat ik al gauw op 90%. Dat alles samen betekent dat de informatie die je tegenwoordig krijgt, ja ook via Google, nog eenzijdiger is dan in het meest afgelegen en gereformeerde dorp uit 1950.
  • En als het geen marketeers zijn dan is het iemand die jou ieder uur checkt (Je moeder? Lekker opgroeien en volwassen worden joh) of iemand die aandacht wenst (verveling, ijdelheid, stupiditeit,…..)
  • Bijna alle berichten zijn gelukkig ontdaan van welke vorm van nuancering dan ook, maar wel lekker kort en bondig. Kretologie en zo. Populisme. Jou bevestigend!

Zijn we eindelijk verlost van vele deur tot deur verkopers, telemarketeers en ongewenste brievenbusvervuiling, krijgen we de ellende binnen via ons scherm. Maar dan wel van of via echte en commerciële monopolisten. Via datzelfde scherm wat je niet weg durft te leggen of uit te zetten.

Laat ik ook niet vergeten te noemen dat er tegenwoordig heel veel juist níet kan vanwege de ICT. “Het past niet in het systeem”. Zo worden we dan weer lekker eenheidsworst. En geloof me, dat lust je niet. Je “kiest” noodgedwongen voor eenheidsworst omdat andere smaken er misschien wel zijn, maar niet bereikbaar zijn. En ja, het aanpassen van de systemen…..Dat is zo duur, als het al lukt……..

Algoritmes gaan steeds meer bepalen wat goed voor jou is. Of juist niet. Algoritmes bepalen steeds meer of jij krediet krijgt of niet. Of een verzekering (en tegen welke prijs). Of jij die baan krijgt of niet. En over banen gesproken: Hoeveel banen gaan er nog meer verdwijnen door de ICT? En wat is het alternatief? Een basisinkomen? Gecombineerd met mantelzorg wellicht?

Ik stel de vraag nogmaals: Wordt het een ramp? Kunnen we de ramp voorkomen? En zo ja, kunnen we dat snel genoeg?

In veel gevallen is het mogelijk. Dat denk ik en dat hoop ik. Herverdeling van arbeid, basisinkomens, tegengaan van monopolies, privacy wetgeving, ….Hier geldt: Waar een wil is is een weg. Je niet meer laten storen of niet meer gestoord worden? Ook daar zie ik mogelijkheden. Minder eenheidsworst? Moet ook kunnen.

 

Maar waar ik echt bang voor ben is de toenemende eenzijdigheid van de informatie die jou bereikt. Dat wordt veroorzaakt door jouw klikgedrag en via slimme marketing omgezet in informatie zoals jij die waarschijnlijk wilt horen. Dus jouw waarheid. En dan niet in feiten maar in meningen. Heel gluiperig allemaal. Polariserende meningen omgezet in kreten die jou doen denken dat je het nog allemaal snapt ook.

En zo verdwijnt de nuancering, het tegenwoord, het nadenken…….We beginnen elkaar na te schreeuwen. We zoeken de tegenstellingen in plaats van datgene wat ons verbindt. En dat levert ons als vanzelf de Donald Trumps van deze wereld op…..En erger! Vanaf dat moment luistert niemand meer en roepen we elkaar na. Massale veroordeling via sociale media zonder dat iemand de feiten kent. Heel erg eng.

 

Hoe moet jij het voor elkaar krijgen om breed en genuanceerd geïnformeerd te zijn, de feiten te krijgen in plaats van de meningen en een echte en evenwichtige eígen (…)mening te krijgen?

Nou, omdat ik dat antwoord niet heb en me wel bewust ben van ons aller beperkingen is het misschien een bijzonder goed idee om slechts zeer beperkt gebruik te maken van je schermpjes. En als je het al doet zeer kritische te blijven en ook op zoek te gaan naar andere geluiden.

 

Ik wens je wijsheid toe. Veel wijsheid. En die vindt je zelden via je schermpje.

 

Rob Franse, 26 mei 2016

“Jij moeten proeven”. Ah, la Bella Italia………

Het was weer zo ver. “Het” Italië evenement in Nederland (zie www.italieevenement.nl  op 20, 21 en 22 mei bij kasteel de Haar) blijft één van onze meest favoriete uitjes. En dit jaar werden onze verwachtingen weer ruim overtroffen.

Daar waren meerdere redenen voor. En de meeste van die redenen hadden te maken met geweldige smaken en fantastische mensen met tijd en aandacht. En dat maakt het voor liefhebbers zoals wij een unieke belevenis. Een deel van de standhouders is puur en uitsluitend Italiaans. Geen woord anders dan Italiaans, afgezien van “jij moeten proeven”! Nou, dat hebben we gedaan. 5 Uur lang. En proeven begint met kennismaken. In welk brabbeltaaltje dan ook. Aandacht voor elkaar. Tijd. Trotse blikken gecombineerd met brede gebaren zoals alleen Italianen die kunnen maken. Trots op wat zij te verkopen hebben. En terecht! Heel bijzondere en pure smaken gecombineerd met een verhaal over het waar, het hoe en het waarom. Je ziet het landelijke gebied voor je. Je ziet de mensen werken. Je ziet hun tevredenheid en trots.

En je krijgt met regelmaat de indruk dat zij het een voorrecht vinden om hun prachtige producten met jou te delen. Zoals wij het een voorecht vinden om te mogen proeven! Soms zijn het de Italiaans producenten zelf. Soms zijn het Nederlandse verkopers die apetrots zijn op het feit dat ze van een heel klein perceel een heel klein gedeelte van de oogst of productie mogen verkopen. Vaak voor het eerst buiten Italië! En wat heb je dan aan ons dankbare klanten.

Voordat ik vertel wat we gekocht hebben moet ik eerst vertellen dat we, wijs geworden, voor de zekerheid een steekwagentje achter in de auto leggen. En jawel, we hadden het steekwagentje nodig ook! En wel voor het volgende (wat ongeveer een kwart was van wat we hebben geproefd). En bij dat proeven hebben we ons erg ingehouden. Van te voren hadden we zelfs een lijstje gemaakt van de zaken die we wilden proeven (het heeft nog net een indigestie en een verbod op autorijden voorkomen). Het leven bestaat uit keuzes maken!

Maar daar is ie dan, de lijst met aankopen (alsof we terug zijn gekomen van een strooptocht):

  • 2 liter extreem zuivere olijfolie uit het diepe zuiden
  • Een schitterende witte balsamico met een vleugje sinaasappel
  • 10 potje pesto met een vleug van hazelnoot
  • 6 heel echte boerse Chianti’ s
  • 6 witte Tramins Aromatico, een fantastische begeleider bij bijvoorbeeld foie gras
  • 6 witte Arneis, wat zo geweldig past bij venkel of vitello tonato
  • 12 witte Merlots uit het Noordoosten; een ware trouvaille
  • Een echte prachtige oude peccorino (niet een stukje, maar de gehele kaas)
  • 1 truffel salami
  • 3 venkel salami’s (je moet toch iets eten bij de Chianti)
  • Segafredo koffie, jawel
  • En een prachtig groen lederen schort waar de olijfolie niet intrekt….

Maar dat is niet het enige waar we zo tevreden mee zijn. Waar we ook erg tevreden van zijn geworden zijn de versnaperingen, koffie, drankjes en lunch die ter plekke onder het genot van Italiaanse muziek genuttigd zijn.

Bovenal zijn we tevreden en gelukkig door de manier waarop een ieder met elkaar omging. Tijd, echte aandacht, trots, proeven-proeven-proeven, een praatje en nog een praatje, interesse, uitleg, grazi, grazi, grazi. Prego!

M’n rug en nek hebben te lijden gehad. M’n beurs heeft nog meer te lijden gehad. Maar ons humeur is voor de rest van de dag onverwoestbaar!

En de klantenman en marketeer in mij denkt nog eventjes: Wat goed dat niet iedereen dit soort producten verkoopt. Wat goed dat niet iedereen zoveel oprechte aandacht en tijd voor de klant heeft. Dan zou er voor geen enkele marketeer werk overblijven. Niets.

De filosoof en levensgenieter in mij twijfelt. Moet ik dit helemaal voor ons zelf houden of…….

Hoe dan ook “jij moeten proeven”. Met tijd en aandacht.

 

Rob Franse, 20 mei 2016