Gewapend met een Tariquet Bas Armagnac VSOP, een Olifant Panatella en een brandende open haard moet ik gewoon vertellen over de laatste week. Ver-won-de-ring…als je het langzaam uitspreekt dan is het een belofte en een vervulling op zich.
Het begon ruim een week geleden bij de tentoonstelling “Einstein & Friends” in museum Boerhaave in Leiden. En het zette zich door in meerdere prachtige ontmoetingen, maaltijden en heel bijzondere gesprekken. De rode draad is “verwondering”. Waarbij verwondering de ruimte en inspiratie is die we elkaar gunnen en geven. Luisteren en echt luisteren. Inspireren en geïnspireerd raken. Verwondering als bron voor alles wat uiteindelijk vooruitgang is. Voor jou, voor mij en voor iedereen.
Maar nu sla ik heel veel over.
Eerst Einstein & Friends: Die mannen, niet alleen Einstein maar ook Lorentz, Ehrenfest, de Sitter en anderen vonden elkaar in Leiden. Niet alleen op de universiteit maar ook thuis. Musicerend, samen etend, elkaar op de juiste momenten ontmoetend; in verwondering. Elkaars ideeën en gedachten uitdagend. Nooit op de persoon maar op het idee. Met het vermogen het met elkaar en met jezelf volstrekt oneens te kunnen zijn. Prachtige uitspraken zijn bijvoorbeeld:
- Logica brengt je van A naar B. Verbeelding brengt je overal.
- Je kunt een probleem niet oplossen met de denkwijze die het heeft voortgebracht
Prachtig! En wat doen we er mee? Zijn we trots op deze mannen? Eren we ze? Leren we van ze? Doen we er op school iets mee? Neen. Nog erger: We negeren hun wijsheid. En noemen problemen tegenwoordig uitdagingen. We rammen het vermogen om ons te verbazen of verwonderen er uit…..
Maar ik trof het geluk, wederom, om mensen tegen te komen die ook bezig zijn met verwondering. Met het nut en het vervolg van verwondering. En de uitkomst daarvan is vooruitgang. En dan bedoel ik niet vooruitgang op de manier zoals die door politici en media gebezigd wordt. Die hebben het over 0,5% economische vooruitgang, over net niet in een recessie komen, over vluchtelingen die achteloos aan Parijs gekoppeld worden, over…..Ach, sla de kranten er maar op na. Wat een extreme beperktheid. Wat een waan van de dag. Vooruitgang is niets meer en niets minder dan je als mens steeds weer begeven naar een volgende fase. Een fase waarin je nieuwe ontdekkingen doet. Weer en opnieuw geïnspireerd wordt. Nieuwe mensen ontmoet met nieuwe ideeën. Steeds meer een “heel” mens wordt. Dat heeft vooral met jou te maken. En hoe jij in het leven staat. En met die paar interessante mensen direct om je heen.
Ik durf de stelling aan dat echte vooruitgang bij jou zelf ligt. En bij niemand anders. Het alternatief is namelijk rampzalig. Dat is namelijk ontevredenheid. Bijvoorbeeld omdat je steeds meer wilt. Steeds groter. Steeds duurder. Denk maar eens na over je TV. Levert dat achterlijk grote scherm van je Smart TV nu echt zoveel meer op, in jouw beleving, dan je eerste kleuren TV jaren geleden? Kom op nou. De vooruitgang kan hooguit zitten in jouw beleving. En als jouw beleving afhankelijk is van dat superscherm, dan heb je echt een super probleem. Want dan blijf je verlangen naar……….
De mensen die ik van de week sprak hebben mij het genoegen gegund om te praten over hun dromen, hun ervaringen, hun plannen. Over verwondering. En ja, ook over ergernissen. En hoe daar mee om te gaan. Maar telkens weer over “ver-won-de-ring”. En die verwondering levert alleen al op dat moment vooruitgang op. Vooruitgang in de zin van “ondanks alles….ondanks alles….brengt die verbeelding mij overal. Brengt het ons samen overal. Met steeds weer een nieuw uitzicht. Een uitzicht zonder garantie. Maar met hoop. Met ondernemingszin, met energie! Op naar een nieuwe ?????
Vanmiddag zaten we met een 27er, een 42er en een 59er al zeker 2 uur aan tafel in mooie en uitdagende gesprekken. Pas toen realiseerden we ons wat een waarde we elkaar wisten toe te voegen. Van uit onze zeer verschillende leeftijdsfases. En raad eens? We spreken elkaar de komende 3 donderdagmiddagen wederom. Op zoek naar nieuwe verwondering en naar concrete invulling van die verwondering op weg naar échte vooruitgang.
Mooi….
Met dank aan Einstein & Friends, Caroline, Jeroen, Onno, Paul, Guus, Wiet, Hans, Wouter, Jochem en Mira. En dat voor de afgelopen week. Wie weet wie ik komende week bedank….
Verwondering, lieve schattebouten, dat brengt ons mét een goed gevoel verder.
Durf te leven!
Rob Franse, 27 november 2015