Leuk, leuk, leuk.

Je hebt wel eens van de periodes, zo’n aaneenschakeling van dagen, waar in je van het ene mooie moment in het andere struikelt.  Struikelen is denk ik ook het goede woord, omdat er weinig planmatigheid achter zit. Heerlijk. Het gedrag van een krekel bijna, wat toch niet helemaal mijn natuur is. En ja, daar helpt het weer geweldig bij.

Zo heb ik voor het eerst in 3 jaar weer eens een stukje gefietst ( ja, ja, de rug verbetert echt wel, ofschoon het langzaam gaat). Zodoende heb ik bijvoorbeeld de nieuwe brug in aanbouw gezien, welke nu vlak buiten Maarssen in het kanaal ligt en bestemd is voor Breukelen. Gelukkig gaan ze de brug middels vijzels op z’n plek zetten en niet met huiskraantjes op bootjes J

Ik heb ontzettend gezellig met m’n broers buiten gedineerd. Mooie avond, mooie gesprekken. Het is best een voorrecht om dit soort gesprekken onder broers te hebben, omdat je ,naarmate je ouder wordt, bijna niemand meer hebt waarmee je ervaringen uit je jongste jeugd kan delen. Grappig ook om te zien hoe we verschillende zaken heel anders hebben ervaren.

Achter in onze tuin begint de nieuwe overkapping al aardig te begroeien met een blauwe regen. En deze “club”, zoals we ‘m liefdevol noemen, is al meerdere keren het toneel geweest van dinertjes met z’n tweetjes en diners met grotere groepen. Fantastisch. En niet alleen wij genieten van onze tuin, maar ook tientallen vlinders (en wel 6 verschillende soorten tegelijk). We hebben zelfs dagen meegemaakt die te warm waren voor de club, zodat we ons terugtrokken onder de veranda in de schaduw. Hoe luxe kun je het hebben? Waarom zou je überhaupt ergens anders heengaan?

O, voor al diegenen die wel eens bij ons hebben gegeten of dat nog gaan doen: We (of beter gezegd Caroline) hebben een nieuw fornuis. Een zeer robuust 6 pits (waaronder een enorme wok brander ) met een super (grote) oven. Ik sta er bij en ik kijk er naar.

Wat ook nieuw is: ik lees tegenwoordig steeds vaker staande! Ik heb voor 22 Euro een tafel ezel aangeschaft. Die sleep ik naar buiten, naar de serre of naar m’n bureau, zet ‘m er op, boek er op en klaar (waarbij ik me moet inhouden om niet iets te galmen als “gelovigen!”). Het scheelt geweldig veel voor de rug, doordat je steeds heel licht in beweging bent en je je handen vrij hebt (wat zeker bij een boek van 1250 bladzijden verschil maakt). En ja, het is geheel in lijn met de laatste aanbevelingen op medisch gebied die zeggen dat je nooit langer dan drie kwartier achter elkaar mag zitten (ook sporten schijnt hier niet tegen op te kunnen……).

Straks gaan we aan de champagne! Pardon? Jawel, ja zeker wel. Eén onzer, vijftigplussers, heeft een nieuwe baan. En dat moet, zeker op deze leeftijd, gevierd worden. En laten het nu echte champagne liefhebbers zijn…. Ach, dan pas ik me toch aan…… Er zijn erger dingen dan champagne.  Ik meen te weten dat we daarna ook iets vrij behoorlijks gaan eten. En het wordt vast erg gezellig.

Jaha, ook dat zijn prikkels. Soms moet je gewoon volop genieten. Ook dat prikkelt de geest. Misschien gaan we hier wel een paar dagen mee verder. Maar dat is iets voor de volgende Prikkels.

 

Rob Franse, donderdag 13 augustus 2015

Eén gedachte over “Leuk, leuk, leuk.”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *